۱۹سالمه و تو خانواده مذهبی بزرگ شدم
امسال عروسی کردم و مستقل از خانوادم هستم
اما هیچ وقت نتونستم شبیهشون باشم
بخاطر متفاوت بودنم خانوادم باهام همیشه سر لج داشتن!!
هرکس یه عقیده ای داره من نمیتونم بزور چادر بزارم چون واقعا برام دست و پا گیره و سعی دارم با مانتو حفظ کنم خودمو و هیچ وقت نمیتونم بدون ارایش باشم چون بهم اعتماد ب نفس میده..نمیتونم اهنگ گوش ندم و تو عروسیا نرقصم و شادی نکنم چون دختر شادی ام و اگه روزانه یکساعت نرقصم خفه میشم..از بچگی شر و شیطون بودم..
آیا این گناهه؟جرمه؟ایا نباید ب عقاید هم احترام گذاشت؟
یه برادر بزرگتر دارم ک اونم مث پدر مادرم فوق مذهبیه..خواهر ندارم..همیشه ارزو داشتم زنداداش دار بشم و مثل خواهربهش نزدیک باشم
خودم امسال عروسی کردم..
وقتی دوهفته پیش مامانم گف داداشم از یکی خوشش اومده از خوشحالی تو پوست خودم نمیگنجیدم
تو تموم مراحل کنارشون بودم..باخوشحالی..
حالا رفتار اونا با من:وای خدا اینو چیکار کنیم چطوری ببریمش اونجا فلانی چادر بزار فلانی کمتر ارایش کن فلان نخند اصلا
منم فقط بخاطر داداشمو خراب نکردن جو طبق خواستشون عمل کردم ک کاش نمیکردم..
بقیش پست بعد
