مازوی سبز که سوراخ نداره از عطاری بگیر. بشورش و صبر کن تا خشک بشه.
داخل هاون بکوب تا هرکدومش به چند تا تیکه ی درشت تبدیل بشه.
بعد آب جوشیده سرد شده رو داخل یه ظرف شیشه ایی بریز و مازوهای خرد شده رو داخلش بریز.
درب ظرف رو ببند یا روش یک پارچه ی نخی بنداز.
یکماه بعد که خوب شیره اش رو پس داد، از صافی ردش کن.
حالا شیره ی مازو قابل استفاده است.
مازویی که به این روش شیره گرفتی، هر چند وقت یکبار یک لایه ی سبز رنگی روش دلمه میبنده. اون رو بهش پرده ی مازو میگن.
با کپک اشتباهش نگیر. هر وقت دلمه بست با نوک یه چاقو بردار و بریزش دور. . حواست باشه که شیره ای که میگیری کپک نزنه. جای گرم نباشه و توی یخچال نگهداری بشه.
در این مدتی که مازو داره شیره پس میده و داخل ظرف هست، ظرف رو تکون نده.
بعدش که شیره رو پس داد، چند بار صافش کن با پارچه، شیره زلال و شفافی باقی میمونه. که براحتی میتونی با دست به هرکجا که خواستی بمالی. طوری بمال تا کاملا جذب بذن بشه و خیس نمونه.
این شیره هر چقدر بمونه رنگش تیره تر و خاصیتش بیشتر میشه. مثلا اگر 6 ماه بمونه، رنگش مثل قیر میشه و فول العاده خاصیت چسبندگی و انقباضی پیدا میکنه.
میتونی روی ناخن هم بمالی بسیار خاصیت داره و رنگ هم نمیده.
دستت رو بهش اغشته کن و اطراف اون ناحیه ای که شل و آویزان شده رو حسابی ماساژ بده. کم کم پوست بدنت جذب میکنه و خاصیتشو نشون میده. بطور مرتب مثلا هفته ایی دو یا سه بار به ماساژ بده تا کاملا جذب بشه.