ما همش جرو بحث داشتیم باعث شده بود بچم عصبی بشه تو خواب گریه کنه ولی از وقتی جدا شدم بچم ارووم شده شاده هم میره پیش باباش هم من از همه مهمتر خودمم دارم بازسازی میشم و تبدیل ب مادر شاد میشم
من خودم بچه طلاقم زندگیمم خداروشکر خوبه ازدواج کردم ی کاکل پسرم خداروهزارمرتبه شکر دارم
تو روحیم که تاثیر گذاشته و از یه جهاتی ام سخته ولی روزی هزار بار خدا رو شکر میکنم طلاق گرفتن چون تا ۱۱ سالگیم تو جو متشنج بودم عذاب بود برام ولی الان آرامش دارم خدا رو شکر
درسته طلاق اسیب زیاد داره ولی زندگی که پدر و مادر هیچ وقت باهم نسازن هزار برابر اسیبش بیشتر از طلاقه من خودم پدر مادرم وقتی 9 سالم بود جدا شدن الانم 24 سالمه و زندگیه خودمو دارم و شاید تو نوجوونی یه وقتایی دلم میخواست کنار هم باشن ولی نه بهتر که نبودن جدا بودن بهتر از اینه که ببینی کنار همن ولی همو نمیبینن من لطمه ای از جداییشون ندیدم اما دیدم خانواده ای که بخاطر بچه هاشون از هم جدا نمیشن و بچه این خانواده همیشه وقتی حرف میزنه میگه دلم میخواد از این دیوونه خونه فرار کنم و هیچکدومشونو دوست ندارم همه مدل هست
من وشوهرم شدیم مثل خواهر برادر حتی دعوای خاصی نداریم اصلا نه همو میبینیم نه حرف میزنیم خیلی کم...همش میگم این بچه چه رابطه ی عاطفی وزوجی رو داره از پدر مادرش یاد میگیره😢
