بله توبچگی؛10سالم بود؛چراولی وقتی که به قبل هافکرمیکنم طلاق بهترین چیزبودوخداروشکرکه طلاق گرفتن وتواون جومتشنج بزرگ نشدم؛ولی پدرم خیلی پشتم بودونزاشت زره ای احساس ناراحتی کنم.
ببین اگر میشه رفعش کن؛مخصوصا بچه ات دختره گناه داره،من بچه طلاق نیستم ولی تو اطرافیان دیدم خیلی ضربه خوردن البته اون که جدا شد شوهرش معتاد بود اومد جدا شد خودشم چیزی نداشت بچه هاش بشدت بد بزرگ شدند یکیش افتاد زندان یکیشم دختره همش در حال گشتن با این و اون تقصیرم ندارن پدر که نیست مادرشم همش میره دست فروشی اینور اونور..آخرشم اون مردتیکه ترک کرد زن جوون گرفت داره زندگیش رو میکنه ...خدا میدونه باید چیکار میکرد .
در شرایطی میشه طلاق گرفت که زن استقلال مالی داشته باشه و مدیریت داشته باشه دلسوزی الکی نکنه برا بچه که بدتر شه
برامون دعاکن دوستم خیلی دارم فکرمیکنم...شوهرم غرب من شرق من میگم روزه اون میگه شب من با اختلاف نظر کنارمیام ولی بااختلاف فکر ودین وعقیده نه خیلی هم بداخلاقه همیشه انگار طلبکاره بیست ویکسالمه هرروز اشکم درمیاره باخودم میگم یعنی واقعا مثلا تا بیست سال سی سال دیگه اینجور زندگی کنم؟همش عذاب همش غصه؟
شوهرت چندسالشه؟شغلش چیه؟
عزیزم خیلی خیلی بیشتر فکرکن....میگن طلاق عرش خدارو میلرزونه
من تجربه طلاق ندارم ولی توی مدرسه کارمیکردم و فرق بچه طلاق رو با بچه عادی ب چشمم دیدم. وقتی توی کلاس میپرسیدم بچه ها ارزوتون چیه؟ یکی میگفت فلان اسباب بازی بخرم یا لباس بن تن بخرم یا هر ارزوی بچگونه دیگه ای ولی بچه های طلاق فقط از پدرومادرشون میگفتن... میخوام بگم دنیاشون بابقیه فرق داشت, انگار بچگی نمیکردن
شما دختربچه داری, فرداروزی جداشی و با کسی دیگ ازدواج کنی اون شخص هیچ نسبتی با دخترت , ایا شما میتونی 5دقیقه دخترتو بذاری پیشش بری حتی سرکوچه نون بخری
من علاوه بر اختلاف نظر جزئی ک باهمسرم دارم, خیانت دیدم و دلیل محکمی بود ک جداشم ولی باخودم گفتم میخواسم جداشم قبل بچه بایدمیشدم چون اون زمان هم دیده بودم و حالا ک بچه دارم میمونم و دارم همه تلاشمو میکنم تا زندگی مو بسازم و اینطور پیش خودم احساس قدرت و ارامش میکنم چون خراب کردن زندگی خیلی راحت تر از ساختنشه
درسته یک نسخه رو نمیشه برای همه زندگی ها پیچید ولی شما بازهم فکرکن و فکرکن و بساز
موفق باشی
