اصلا حوصله هیچ کس رو ندارم..حتی مامانم رو..بعضی وقتا حوصله شوهرمم ندارم.دلم میخواد چند روز مثلا اصلا نباشه...حوصله رفت و آمد با هیچ کسی رو ندارم از فامیل..و علنا با هیچ کس ارتباط ندارم..البته ناکامی های زیادی تو زندگیم داشتم...عدم موفقیت های زیاد.مثلا دوست دارم شب یلدا واسه خودم تنها باشم..هیچ وقت حوصلم سر نمیره تو خونه..تنها چیزی که منا خوشحال میکنه اینه که سعی کنم یه چیزی یاد بگیرم و خودما سرگرم کنم..دغدغه م اینه که یه آدم موفق باشم.فقط کمی ارتباط با دوست رو میپسندن..اونم خیلی کم و گزینشی