سلام من دیشب بدجور با شوهرم دعوام شد آنقدر که به فکر طلاق افتادم خیلی ناراحتم اما واقعا نمی دونم که من حساسم یا حق دارم دیشب هم نوشتم که من ایران نیستم و تازه ۲۰ روزه که آمدم دبی . خانوادم کنارم نیستند و خانواده همسرم هم ایران هستند مشکلات من تقریبا از فردای عقد شروع شد و البته من اوایل هی سعی می کردم به دل نگیرم اما به مرور دیگه خیلی دلم ازشون شکست بهتون چیزهایی که یادم می اد را می گم لطفا بهم بگید به نظر شما چی کار می تونم بکنم . لطفا بهم دقیق بگید چی کار کنم چون اصلا نمی تونم توجهی نشون ندم برای اینکه اگر توجه نکنم شوهرم فکر می کنه همه چیز خوبه و آنها خیلی درست دارند عمل می کنند که من عروس ساکتم و گلگی نباید بکنم چون آنها درست می گند البته شوهرم حق را به من می ده و می گه آنها وقتی حرف می زنند من چی کار کنم منم حرفم اینکه حدشون را براشون مشخص کنه . شوهرم می گه چرا با من دعوا می کتی با خودشون دعوا کن که اگر این کار را بکنم دایما باید باهاشون در بیفتم . الان براتون می نویسم فقط خواهش می کنم اگر به نظرتون حساس بودم آرام بهم بگید چون حالم اصلا خوب نیست الان دو روزه با شوهرم حرف نزدم سر خانواده اش
بابا زندگیتو بخاطر خانواده شوهر نترکون....
فردای روز عقد هنوز عروسی نگرفته بودیم بهم گفتند زود باشید برید تو اتاق بچه درست کنید . من تا حالا آنقدر آدم وقیح ندیده بودم تو زندگیم هنوز آن موقع عروسی هم نگرفته بودند برام.
مادرشوهرم مامانش فوت شد چون بهش قول داده بودم که مادرشوهرم را تنها ندارم خیلی هواش را داشتم اما کم کم هوا برش داشت شروع کرد به دخالت تو زندگیم
سرما خورده بود براش سوپ درست کردم خواستم بکشم گفت کسی نمی خوره نکش .
قرار بود بریم با هم خرید من سر کار نرفتم آن روز که خالی باشم بعد بهم شوهرم خبر داد که مامانم رفته خرید کلی هم برای خودش خرید کرده .بعد به شوهرم گفتم چه قدر بی ملاحظه هستند مادرشوهرم بهم گفت صلاح ندیدم بها بگم
براش برای اینکه حال و هواش عوض بشه گل بوته ای بردم آنقدر به کل آب نداد که گل خشک شد یادمه جلوی شوهرم یه بار فقط بهش آب داد که بگه من حواسم هست
ببین من مثل تو بودم ، تازه شوهرمم ادم دهن بینی بود و هست ، اما فقط سکوت و یک لبخند( پوز خند) ملیح میزدم . چند بارم بهشون گفتم صلاح کار هرکسی رو خودش بهتر میدونه . بعدشم هرچی اونا گفتند من هیچی نگفتم فقط کار خودمو میکردم
داریم خانه می خریم متاسفانه مجبور شدیم عکس خانه را براشون بفرستیم تا فهمید من خوشم می اد گفت که من اصلا از مدلش خوشم نمی اد اصلا قشنگ نبود .
پدرم بهم لطف کرد یه مقداری پول داد گذاشتم کنار که حالت پس انداز برام داشته باشه و چون دست بابام خوبه می دانم برام برکت می اره هر دفعه یه چیزی بارم می کنه . یه بار گفت آدم آنقدر احساساتی نمی شه بده به پسرم که من آن موقع سعی کردم چیزی نگم اما دوباره دیشب بهم می گه چی شد خرجش کردی منم مجبور شدم بهش بگم نه می خوام عتیقه اش کنم خیلی بهم فشار آمد ،
مامان بابام پول دادند بهم که اینجا هر چی خواستم بخرم من و شوهرم تصمیم گرفتیم که بذاریم رو پول خانه بعد مامانش همش می گه نقره نخریدید تو خانه نقره ندارید
والله بیکاری ساعت ۳:۳۰ اومدی در مورد خانواده شوهر که کلا نباید هیچ انتظاری ازشون داشت تاپیک زدی...مادرشوهرت بی شما رفته خرید شما میخوای طلاق بگیری؟ولش کن عشق و حالتو با شوهرت ببر...
یه کم حساسی البته ، واسه هرکسی در حدی مایه بذار که بدونی ازش توقع نمیکنی ، و اینکه حس میکنم توقع داری خونوادت شوهرت عین خونواده خودت باهات رفتار کنند که صد در صد اشتباهه. ارزش های اخلاقی تو هر خانواده ای متفاوته .
ارسال نظر شما
