برای گرفتن حاجت....♥♡♥

نماز حاجت یونسیه نماز یونسیه، از جمله نمازهای بسیار موثر و مجرب در زمینه جلب حاجات می باشد. مرحوم حضرت آیة الله العظمی افشاری ارومیه ای نجفی رحمة الله علیه در نسخه ای خطی آورده اند: "... بی شک مطلب حاصل گردد". برای بر آمدن هر حاجتی، رو به قبله ایستاده و در مکانی خلوت و خالی از هر گونه لوازم و آلات گناه با رعایت طهارت کامل لباس و مکان؛ دو رکعت نماز به نیت حاجت بخوانید. سعی کنید که پیش از ادای نماز، بدن و لباس و هوای محیط را با عطر و عود خوشبو کنید. پس از خاتمه نماز، از جای خود بلند نشوید و در همان حالت ذکر را بگویید. "2394" مرتبه بگوئید: "لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین بعد ذکر حتما بگید ،،فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنجِی الْمُؤْمِنِینَ

هرکس این صلوات را که به ناریه معروف است یعنی آتشین،به این معنا که سریعا اثر میکند بگوید در رفع موانع و تحولات رزق و روزی جسمی و روحی و ذهنی و آسمانی تاثیر می نماید کسیکه مداومت بر این ذکر صلوات داشته باشد برایش از زمین می روید و از آسمان می بارد به لطف الهی و به برکت این صلوات که بسیار بسیار بسیار مجرب است ان شاالله همچنین روایت است که امام سجاد ع به این صلوات مداومت داشته و از صلوات های آن حضرت بوده است اللَّهُمَّ صَلِّ صَلاَةً کَامِلَةً وَسَلِّمْ سَلاَماً تَامًّا عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍالذی تَنْحَلُّ بِهِ الْعُقَدُ وَتَنْفَرِجُ بِهِ الْکُرَبُ وَتُقْضَى بِهِ الْحَوَائِجُ وَتُنَالُ بِهِ الرَّغَائِبُ وَحُسْنُ الْخَوَاتِمِ وَیُسْتَسْقَى الْغَمَامُ بوَجْهِهِ الْکَرِیمِ وَعَلى آلِهِ الطیّبین الطاهرین فِی کُلِّ لَمْحَةٍ وَنَفَسٍ بِعَدَدِ کُلِّ مَعْلُومٍ لَکَ

خواهش میکنم نیکا جان

اللَّهُمَّ صَلِّ صَلاَةً کَامِلَةً وَسَلِّمْ سَلاَماً تَامًّا عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍالذی تَنْحَلُّ بِهِ الْعُقَدُ وَتَنْفَرِجُ بِهِ الْکُرَبُ وَتُقْضَى بِهِ الْحَوَائِجُ وَتُنَالُ بِهِ الرَّغَائِبُ وَحُسْنُ الْخَوَاتِمِ وَیُسْتَسْقَى الْغَمَامُ بوَجْهِهِ الْکَرِیمِ وَعَلى آلِهِ الطیّبین الطاهرین فِی کُلِّ لَمْحَةٍ وَنَفَسٍ بِعَدَدِ کُلِّ مَعْلُومٍ لَکَ allahoma sale salatan kamelatan va sallem salaman taman ala sayedena mohamadenelazi tanhalo behel oghado va tanfarejo behel korabo va toghzi behel havaejo va tonalo behe alragha, ebo va hosno ,lkhavateme yostasghi alghamamo bevajhehelkarim va ala alehe tayebina taherin fi kole lamhaten va nafsen be adade kole mallomen lak

سلام دو نوع صلوات گفته شده لطفا آدرس صفحه رو بدید

صلوات کامل صلوات حضرت فاطمه این گونه نقل شده است: "اللهم صل علی فاطمة وأبیها وبعلها وبنیها والسرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک."("صحیفه الزهرا"، جواد قیومی اصفهانی، ص304)

شما کاملش رو بگید عزیزم

نکاتی درباره دعا و درخواست از خداوند در دعا، سه چیز نهفته است که این سه چیز، فواید و دستاوردهای دعاست و دعایی نیست که از دو تای این سه چیز، خالی باشد. این سه چیز عبارتند از: 1. خواستن ما انسان ها نیازهای زیادی داریم و وجودمان سر تا پا نیاز است. خدای متعال، مجموعه ای از امکانات و نیروها را در اختیار من و شما قرار داده است که با آنها می توانیم زندگی کنیم و همه نیز تحتِ ارادة پروردگار است. هر کدام از این نیروها و امکانات کمبودی پیدا کند، انسان دچارِ مشکلِ اساسی در زندگی خود می شود؛ مثلاً اگر یک رگ یا یک رشته عصب از کار بیفتد یا یک عضله مشکل پیدا کند، انسان، دچار مشکل می شود. تأمین این نیازها را از چه کسی باید بخواهیم؟ از خدای متعال که او حاجات ما را می داند. پس، از خدا بخواهید. خداوند می فرماید: «و قال ربّکم: ادعونی استجب لکم؛ پروردگار شما فرموده است: بخوانید مرا؛ من به شما جواب می دهم». این جواب دادن، به معنای برآمدنِ حاجت نیست. می گوید: جواب می دهم و لبیک می گویم؛ اما این استجابت الهی در بسیاری از موارد با دادنِ حاجت و آن چیزِ مورد درخواست شما همراه است. در حدیثی از پیامبر صلی الله علیه وآله آمده است: شب و روز، خدا را بخوانید؛ زیرا سلاح مؤمن، دعاست. بنابراین، برای دنبال حاجات رفتن و برای مقابله با دشمن یا حادثه، باید سلاح دعا همراهتان باشد. امام سجاد علیه السّلام می فرماید: «دعا، بلایی را که به سوی شما آمده و بلایی را که نیامده، [هر دو] را دفع می کند». 2. چگونه بخواهیم؟ اگر دعا چنین نقش معجزه آسایی دارد، پس این وسایل دنیوی و این ابزارها و علم و صنعت برای چیست؟ جواب این است که دعا، رقیب ابزارهای مادّی نیست؛ یعنی این طور نیست که اگر انسان بخواهد وسیله ای بخرد، اگر پول نداشت، به دعا متوسّل شود و آن وسیله را به دست آورد؛ بلکه معنای دعا، این است که شما از خدا بخواهید تا او این وسایل را جور کند. آن وقت علل مادّی هر کدام در جای خودشان قرار می گیرند و دعای مستجاب، این گونه است. شما وقتی دعا می کنید، حاجتی از خدا می خواهید و اگر خدای متعال آن دعا را مستجاب کند، استجابتش این است که ابزار مادّی و معمولی این خواسته، جور می شود؛ یعنی خدا آن مقدمات را برایتان فراهم می کند. بنابراین، دعا نباید موجب تنبلی شود و انسان را از تلاش و کار، باز دارد. گرچه بعضی مواقع، خدای متعال، معجزه هم نشان می دهد؛ امّا معجزه در موارد استثنایی رخ می دهد و در غیرِ مواردِ استثنایی، دعا، جورکنندة روال عادّی است. وقتی شما از خدا می خواهید حادثه ای اتفاق بیفتد که به آن نیاز دارید، در کنار دعا، باید نیروی تان را هم به کار ببندید؛ مثلاً اگر احساس تنبلی به شما دست می دهد و دعا می کنید که خدای متعال این احساس را از شما بگیرد، در کنار دعا، باید اراده و همّت نیز به خرج دهید؛ یعنی در این جا هم باز وسیلة مادّی و وسیلة طبیعی دیگری وجود دارد که همان همّت کردن است. هیچ کس خیال نکند که اگر در خانه بنشیند و به تلاش و اقدام نپردازد و حتی اراده هم نکند و فقط به دعا مشغول باشد، خدا حاجاتش را برآورده می کند. چنین چیزی امکان ندارد. پس دعا در کنار تلاش و با تلاش است. 3. خواستة ما شدنی باشد! گاهی هرچه انسان دعا می کند، دعایش مستجاب نمی شود. علت چیست؟ در روایات آمده است: اگر شرایط دعا وجود نداشته باشد، دعا، مستجاب نمی شود. دعا شرایطی دارد. بزرگان دین فرموده اند: «کارهای نشدنی را از خدای متعال نخواهید»! در روایتی آمده است: «روزی یکی از اصحاب نبی اکرم صلّی اللَّه علیه وآله در حضور پیغمبر دعا کرد و گفت: خدایا مرا محتاج هیچ آفریده ای نکن. پیغمبر صلّی اللَّه علیه وآله فرمود: این طور نگو؛ هر کسی به دیگران محتاج است. این، خلافِ طبیعت بشری، خلافِ سنّت الهی و خلافِ طبعِ نهادة پروردگار در وجودِ انسان است. این دعا، مستجاب نمی شود. آن فرد عرض کرد: یا رسول اللَّه! پس چگونه دعا کنم؟ فرمود: بگو: خدایا! مرا محتاج بندگان شرور خودت مکن». بنابراین، اگر چیزی را از خدای متعال طلب کردیم که نشدنی و بر خلاف سنّت های معمولی عالم بود، برآورده نمی شود. 4. با توجه بخواهید! یکی از شرایط استجابت دعا، این است که آن را با توجه مطرح کنیم. گاهی تنها با زبان، جملاتی چون «خدایا ما را بیامرز»، «خدایا به ما سعّه رزق بده» و «خدایا قرض ما را ادا کن» را بیان می کنیم. اگر ده سال انسان این گونه دعا می کند، اصلاً مستجاب نمی شود. این، فایده ای ندارد. یکی از شرایط دعا، این است که فرمود: «خداوند متعال از صاحب دلِ غافل -دلی که متوجه نیست چه خواسته ای را مطرح می کند و با که دارد حرف می زند- دعایی را قبول نمی کند». معلوم است که دعای دارای این ویژگی ها، مستجاب نمی شود. باید تضرّع کنید و جدّی بخواهید. باید از خدای متعال با الحاح بخواهید؛ باز بخواهید و باز بخواهید. در این صورت، البته خدای متعال، دعاها را مستجاب خواهد کرد. 5. خواسته ها را بزرگ ندانید! یک مطلب دیگر در باب دعا، این است که برای برآمدن حاجات، هیچ حاجتی را آن قدر بزرگ نشماریم که بگوییم: «این حاجت را دیگر نمی شود از خدا خواست؛ چون خیلی بزرگ است». نه، اگر حاجت، بر خلاف طبیعت و سنن آفرینش نیست، اگر محال نیست، هرچه هم بزرگ باشد، مسئله ای نیست و از خدا بخواهید. شما در هر روز از ماه رمضان، بعد از هر نماز می گویید: «اللّهم ادخل علی اهل القبور السّرور. اللّهم اغن کلّ فقیر»؛ از خدا می خواهید همة فقرا را غنی کند. «اغن کلّ فقیر»، یعنی همة فقرای اسلام غنی شوند. اینها خیلی مهم است. از خدا می خواهیم. چرا نشود خواست؟ اگر موانعِ بر سر راه غنی شدن برطرف گردد، چرا نشود؟ پدیدة فقر که یک امر ذاتی در جامعه نیست. فقر در جوامع بشری، یک امر تحمیلی است. فقر را قدرت های ستم گر و زورگو و زیاده طلب عالم بر افراد و بر ملت ها تحمیل می کنند. اگر این قدرت ها از میان بروند، چرا دعای «الّلهم اغن کلّ فقیر» مستجاب نشود؟ ممکن است چنین حاجتی برآورده شود. 6. کوچک نشمرید! ضمناً از کوچک بودن خواسته هم ابا نداشته باشید. خواسته های کوچک کوچک را هم از خدا بخواهید. در روایت است که حتی بندِ کفش خود را -که چیز خیلی حقیری است- از خدا بخواهید. روایتی است از امام باقر علیه السلام که می فرماید: «حاجت های کوچک را حقیر نشمارید و از خدا بخواهید». خوب، انسان به بند کفش، احتیاج دارد؛ به درِ مغازه می رود و می خرد. این هم دعا لازم دارد؟ بله، تا احساس کردید که به بند کفش و یا هر چیز دیگرِ به این کوچکی نیاز دارید، دل را متوجّه خدا کنید و بگویید: پروردگارا! این را هم به من برسان! رساندنش به چه ترتیب است؟ به این ترتیب است که پول در جیبم بگذارم؛ سرِ کوچه بروم و از مغازه بخرم و بعد هم آن را مورد استفاده قرار دهم. به هر حال، باید از خدا بخواهید. اگرچه به درِ مغازه رفتید؛ پول دادید و بند کفش خریدید، اما باز هم آن را خدا به شما داد. از غیر طریق خدا که چیزی به دست انسان نمی رسد. هرچه به ما می رسد، خدا به ما می دهد. چیزی را که خدا می دهد، قبلاً باید از خدا بخواهیم. چرا بخواهیم؟ یکی از عللِ این که گفته اند حاجات کوچک را هم از خدا بخواهید، این است که به حوائج و عجز و حقارت و تهیدستی خودمان، توجّه پیدا کنیم؛ تا ببینیم که چقدر تهیدستیم. اگر خدای متعال کمک نکند، امکان ندهد، نیرو ندهد، فکر ندهد، ابتکار ندهد و وسایل را جور نیاورد، همان بندِ کفش هم به دست ما نخواهد رسید. اگر شما به قصد خریدنِ بند کفش از خانه بیرون آمدید، در راه جیبتان را زدند یا پولتان گم شد و یا مغازه مورد نظر بسته بود و یا در بین راه حادثة مهمّی پیش آمد که مجبور شدید برگردید، بند کفش گیرتان نیامده است. بنابراین، هر چیز را از خدا بخواهید؛ حتّی بند کفش را؛ حتّی کوچک ترین اشیا را و حتّی قوت روزانه خود را. بگذارید این منِ دروغینِ عظمت یافته در سینه ما -که می گوییم «من» و خیال می کنیم مجمع نیروها ما هستیم- بشکند. این «من»، انسان ها را بیچاره می کند.

امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۱۰۴ وَ عَنْ نَوْفٍ اَلْبَکَالِیِّ قَالَ رَأَیْتُ أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ ع ذَاتَ لَیْلَةٍ وَ قَدْ خَرَجَ مِنْ فِرَاشِهِ فَنَظَرَ فِی اَلنُّجُومِ فَقَالَ لِی یَا نَوْفُ أَ رَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ فَقُلْتُ بَلْ رَامِقٌ قَالَ یَا نَوْفُ طُوبَى لِلزَّاهِدِینَ فِی اَلدُّنْیَا اَلرَّاغِبِینَ فِی اَلْآخِرَةِ أُولَئِکَ قَوْمٌ اِتَّخَذُوا اَلْأَرْضَ بِسَاطاً وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِیباً وَ اَلْقُرْآنَ شِعَاراً وَ اَلدُّعَاءَ دِثَاراً ثُمَّ قَرَضُوا اَلدُّنْیَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ اَلْمَسِیحِ یَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ ع قَامَ فِی مِثْلِ هَذِهِ اَلسَّاعَةِ مِنَ اَللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لاَ یَدْعُو فِیهَا عَبْدٌ إِلاَّ اُسْتُجِیبَ لَهُ إِلاَّ أَنْ یَکُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِیفاً أَوْ شُرْطِیّاً أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَةٍ وَ هِیَ اَلطُّنْبُورُ أَوْ صَاحِبَ کَوْبَةٍ وَ هِیَ اَلطَّبْلُ وَ قَدْ قِیلَ أَیْضاً إِنَّ اَلْعَرْطَبَةَ اَلطَّبْلُ وَ اَلْکَوْبَةَ اَلطُّنْبُورُ حکمت ۱۰۴ ۱- وصف زاهدان (اخلاقى، تربیتى) و درود خدا بر او، فرمود: (از نوف بکّالى نقل شده، که در یکى از شب‏ها، امام على علیه السّلام را دیدم براى عبادت از بستر برخاست، نگاهى به ستارگان افکند، و به من فرمود: خوابى یا بیدار گفتم: بیدارم. فرمود: اى نوف خوشا به حال آنان که از دنیاى حرام چشم پوشیدند، و دل به آخرت بستند، آنان مردمى هستند که زمین را تخت، خاک را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زیرین، و دعا را لباس روئین خود قرار دادند، و با روش عیساى مسیح با دنیا بر خورد کردند. ۲- ارزش سحرخیزى اى نوف همانا داوود پیامبر (که درود خدا بر او باد) در چنین ساعتى از شب بر مى‏خاست، و مى‏گفت: «این ساعتى است که دعاى هر بنده‏اى به اجابت مى‏رسد، جز با باج گیران، جاسوسان، شبگردان و نیروهاى انتظامى حکومت ستمگر، یا نوازنده طنبور و طبل».