اخه دایی محترم پدرشوهر منه،زورش فقط به من میرسه
حتی به اون دوتا عروسش هیچی نمیگه ،گاهی به من میگه نوبت بگیر میلاد منو ببر ،میگم به عروست بگو میگه بچه داره میگم اون یه دونه داره من دوتا
خلاصه احساس میکنم اینقدر بحث کردم دیگه براشون عادی شده
منم مثل شما ست شرایطم همه رو بلاک کردم ولی وقتی کار دارن میان در خونمون
دقیقا توقعاتشون بالا رفته از بس بی زبون وبدبختیم.پدرشوهر من تو عروسی برادر شوهرم که من حامله بودم وویار ودرد شدید داشتم گفت مثل مترسک نشینیا همه رو قشنگ چایی بده. همین حاااهم که جمع میشیم به من مادر شوهرم زنگ میزنه مبگه زودتر برو زهرمار درست کن جاریت داره میاد
لابد وضع مالیتون نسبت به بقیه بهتره وچون دلسوزی زیاد کردی شده وظیفه من دارم رو خودم کار میکنم کمتر بهشون رو بدم هر شهری هم برم اونجا میشه پاتق
ببین عزیزم تا جواب قاطع بهشون ندی اوضاع زندگیت همینجوری پیش میره ،یه روز هم به خواسته هاشون عمل نکنی میگن ببین چقدر قدر نشناس و کلی ازت بدگویی میکنن ،رک باش ،زیاد از حد هم مهربونی نکن ،دوری و دوستی ،روشتو عوض کن میبینی که جواب نمیده به جا تشکر طلب کار هم میشن کمی فاصله بگیر
ب همسرتون بگو...این ک نمیشه درسته وظیفه بچه هاس ب پدر مادر برسن اما ن اینکه ی نفر جور بقیه رو بکشن...من پدر مادرم مسن بودن مثلا نوبتی کرده بودیم مثلا خواهزم اونجا بود و شب قرار بود داداشم بیاد ب من زنگ میزد میگف فلانی نیومده من دیرم شده باید برم یکی نبود بگه خب ب خودش ز بزن اونقدر سر این مسایل تو خونه بحث داشتم یا همسرم...اخرشم بعد فوت پدر مادرم هر کدوم ی جوری دلمو شکستن
