چرا تو دوران نامزدی شوهر ادم مثل چی دنباله ادمه اما بعد از عروسی هرچی محبت میکنی تازه انگار دورتر میشن انگار دیکه اولویتشون نیسی نه که بگم همیشه همینطوره لحظه های عاشقونه هم داریم اما دیگه مثل قبل. ذوقو شوقی نیس فقط میگذرونیم انگار فقط برای خودمون زندگی میکنیم فقط بپزیمو بسابیمو حتی واسه دله خودمون ارایش کنیمو لاک بزنیم .انگار همش ما باید دنباله راهی باشیم که اونا بهمون دلگرم بشن چرا اونا تلاشی نکنن که دلمونو بدست بیارن .تا که دلسنگ بشی میان طرفت نازتو میکشن اما تا حرف دلتو زدیو گفتی دوستت دارم و بهت وابستم همه چی خراب میشه .شما چطورید زندگیتون چطوره ؟راضی اید؟ من شوهره خیلی خوبو مهربونه اما خب محبته زیادی واقعا خوب نیس