2733
2739
عنوان

تو را دوست دارم ....

| مشاهده متن کامل بحث + 317 بازدید | 40 پست
همینطوره واقعا  خواهش میکنم متن های شما هم عالی بودن👌

..

ممنونم از لطف شما . 

اینم یک متن خیلی زیبا از فروغ .

..

..

دلم می خواست های ﻣﻦ ﺯﯾﺎﺩﻧﺪ

ﺑﻠﻨﺪﻧﺪ

ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﻧﺪ

ﺍﻣﺎ مهم ترین ﺩﻟﻢ می خواست ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ :

ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺷﻮﻡ

ﭼﻘﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺭﺯﻡ

ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ

ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻡ همه ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ


بچه ها باورتون نمیشه!  برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.

.. ممنونم از لطف شما .  اینم یک متن خیلی زیبا از فروغ . .. .. دلم می خواست های ﻣﻦ ﺯﯾﺎﺩﻧﺪ ...

محشره👌👌👌👌👌

اشعار مرحوم پناهی هم بسیار زیبا هستند 

شب در چشمان من است

به سیاهی چشم‌هایم نگاه کن

روز در چشمان من است

به سفیدی چشم‌هایم نگاه کن

شب و روز در چشم‌های من است

به چشم‌هایم نگاه کن

پلک اگر فرو بندم

جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت

Everything started from a dream❣️
محشره👌👌👌👌👌 اشعار مرحوم پناهی هم بسیار زیبا هستند  شب در چشمان من است به سیاهی چشم‌ها ...

ممنونم از لطف شما 

بله آثار مرحوم حسین پناهی هم عاااالیه 

سادگی و حال انسانی قشنگی داره ‌.

🌷🌷🌷🌹🌹🌹👏👏👏👏👏👏

2731
2740
محشره👌👌👌👌👌 اشعار مرحوم پناهی هم بسیار زیبا هستند  شب در چشمان من است به سیاهی چشم‌ها ...

از مرز خوابم می‌گذشتم،


سایه تاریک یک نیلوفر


روی همه این ویرانه فرو افتاده بود.


کدامین باد بی پروا


دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟



در پس درهای شیشه‌ای رویاها،


در مرداب بی ته آیینه‌ها،


هر جا که من گوشه‌ای از خودم را مرده بودم


یک نیلوفر روییده بود.


گویی او لحظه لحظه در تهی من می‌ریخت


و من در صدای شکفتن او


لحظه لحظه خودم را می‌مردم.



بام ایوان فرو می‌ریزد


و ساقه نیلوفر برگرد همه ستون‌ها می‌پیچد.


کدامین باد بی‌پروا


دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟



نیلوفر رویید،


ساقه اش از ته خواب شفافم سر کشید.


من به رویا بودم،


سیلاب بیداری رسید.


چشمانم را در ویرانه خوابم گشودم:


نیلوفر به همه زندگی‌ام پیچیده بود.


در رگ‌هایش، من بودم که می‌دویدم.


هستی‌اش در من ریشه داشت،


همه من بود.


کدامین باد بی‌پروا


دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟



2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2687