من از یکشنبه غروبه که بیمارستانم شوهرم تصادف کرده هیچکس هم ندارم دو ساعت بزارم جای خودم دو ساعت برم خونم استراحت
وای خیلی سخته، خدا قوت، منم تو شرایط شما بودم تا همین چند روز پیش ولی خانوادم کمک میکردن، خانواده هاتون کجان؟
خیلی اینجور موقع ها سخته😢
من مراقب مادرشوهرم بودم، همه یه بهونه پیدا کردن نیومدن
سه روز پیشش بودم خیلی خسته شدم، دلم میخواست فقط یک ساعت یه جای راحت و گرم بخوابم
باید لگن بزارم زیر شوهرم واسه همین نمیشه تنها بزارمش حتی واسه دو ساعت
من خیلی تا حالا همراه بودم واقعا سخته
خانواده من که راه دور هستن خانواده شوهرمم انگار غریبه هستن فقط ساعت ملاقات نیم ساعت اومدن رفتن اونم دست خالی فقط سه تا آلمیوه کوچولو آوردن نکردن یه فلاکس چای قند لیوانی قاشقی چیزی بیارن من میگم دو ساعت بشه برم خونه این چیزا رو بیارم یه دوش هم بگیرم
من همین الان همراهم تو بیمارستان
دوستی چیزی نداره بهش زنگ بزنید بیاد پیشش
عزیزم من یبار کسی رو نداشتم جایگزین کنم دو سه روز بیمارستان مونده بودم،آخرش واسه اینکه یه روز استراحت کنم و برم خونه حموم و لباس عوض کنم،مجبور شدم پرستار بگیرم،باور کن بهترین کار بود،از خود بیمارستان هم گرفتم،۷ شب اومد تا ۷ صبح موند منم ۱۰ صبح خودمو رسوندم بیمارستان و هر زمان گیر میفتم همین کارو میکنم
زنگ بزن به پدر شوهر یا برادر شوهرت بگو بیان دو ساعت وایسن..چه پررو هستن بخدا
خدا همه ی بیمارا رو شفا بده ان شاءالله از جمله شوهر شما
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
