حس میکنم دلیل همه کمبودام،ناراحتیام،خودآزاریام،زودرنجیام اونه،منم حق دارم مث دخترای دیگه آزاد وشاد وراحت زندگی کنم،اعتماد بنفس کلیو ازم گرفته،خدا حفظش کنه ولی خیلی از دستش اذیتم ،کاش خونه جدا داشتم ،بابامو میگم که خودشم الان کلی درگیر مشکلاته،دیشب خاستم پیشش بخابم چون اتق خودم گرمم بود نذاشت،نمیزاره برم بازار ،تو شهرم بدون چادر بدم جای نزدیک،یکم که وای فایو روشن کردم بم گیر میده،تا همین چند ماه پیشم کتکو آزار واذیت حتی با کمربند،حس میکنم اون منو نمیخاد،من تو همه چی تنهام ،تو همه چی،به هر کیم میگم میگه شوهر کن ،ولی مگه تو این گرونیا ومشکلات میشه آخه ؟اونم وقتی ما رسم داریم زود عقد کنیم،خیلی به دخترای دیگه که باباهاشون باشون خوبن حسودیم میشه،همش یه گوشه زندانی،رشتمم گفت نه باید این رشته رو بری،من چیکار کنم از دستش آخه؟آدم به مهر ومحبت پدر نیاز داره،همیشه کمبود محبتش داخلم بوده،اونم چون مامانم شاغله خمیشه نیست ،یه مشاور خوب سراغ ندارین؟کلیم مشاور رفتم جواب نداد،راهکار چیه؟
چقدرناراحت شدم برات دوستم😥
چه حسه بدیه اینطوریه😢😣
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
