ماشین رو به نامم زده اما اصلا به من نداده سوارشم ۳ ساله خودش سوارمیشه
چقدر چي به چي گفتي
من و همسرم دانشجوي ترم اول و ١٨ساله بوديم
همون ترم اول با وجود مخالفت خانواده هامون ازدواج كرديم
با اينكه هر دو خانواده مرفهي داشتيم بدون كمك مستقل زندگي كرديم و زندگيمون رو ساختيم
سالهاي اول من بيشتر كاركردم و ايشون درسش تموم شد و رفت سربازي
وفقط من كار مي كردم
بعد هم ارشد و دكتري خونديم و ايشون هيئت علمي شد
و حقوقش خيلي خوب شد
بعد از اون هرچي خريديم به نام من ميزنه
به پاس سالهايي كه اول زندگي من تلاش بيشتري كردم
و هيچ وقت غر نزدم و منت نزاشتم
من وقتی دوست بودیم میخواست به نامم بزنه قبول نکردم بعد از ازدواج هم خیلی سرد شدیم ...
همزمان ازدواج كردن و درس خوندن و كار كردن و مادر شدن
البته شدنيه ولي خيلي فداكاري ميخواد نظم و برنامه ريزي ميخواد و اراده و پشتكار
من زوج هاي شبيه خودم وهمسرم رو زياد ديدم
كه زندگي رو با هم ساختن
پدرم رو بچگي از دست دادم و مادرم فرهنگي بازنشسته و تحصيلكرده هست
همسرم پدرش سرهنگ ارتش و مادرشون خانه دار و ديپلمه هست
فداتشم گلم. کلا آدم خوبیه ترفند خاصی بکار نبردم
