سلام خانمای گل.
یه دختر یک سال و ده ماهه دارم ک هنوز شیر خودمو میخوره. دختر خیلی خوب و نازیه من و باباش عاشقشیم. ولی جدیدن خیلی براش غصه میخورم دارم دیوونه میشم تا جایی ک میخام جا بذارم و برم ولی عاشقشم و نمیتونم یه لحظه هم تنهاش بذارم.
اول اینکه چهارتا دندون جلوش پوسیده دارم روانی میشم از غصه و فکر ک آخرش باید چکارش کنیم. هنوزم از شیر نگرفتمش چون دکترا میگن از شیر شیرین مادره. این اولین دغدغه ام برای دخترم ک شب و روزو ازم گرفته.
دومیش اینکه چندماهییه یبوست شدید داره طفل معصوم میشینه عین زن زاعو زور میزنه ولی نمیتونه پی پی کنه. سه بار بردمش دکتر ولی خوب نشده.
سومیشم اینکه یماه پیش سرما خورد هنوز سرفه های خلطی داره نمیدونم از سرماخوردگیه یا حساسیته. دکترا هم هی سیتریزین میدن و متوجه نمیشن چشه.
چندروز پیشا یهو استفراغ کرد بردیمش دکتر گفت ویروسه فرداشم کم استفراغ کرد دوباره فرداش یکم اسهالی شد و دو شب پشت هم تب کرد ولی خب بیماریش تموم شد نفهمیدم ویروس بود از دندونش بود یا چی.
جدیدم خیلی زودرنج شده و حساس. سریع قهر میکنه و بیدلیل هی گریه میکنه حتا تو خاب. اصلن نمیشه هیچ کاری خلاف میلش کرد. شلوارو لباس ک اصلن نمیذاره بهش بپوشونی پوشک ک اصلن . سریع دست میکنه و گریه میگه درش بیار.
نمیدونم چشه این بچه . نمیدونم چکار کنم.
