تا يه جايي كم مياره ميگه فلان چيزو بده بفروشم
همه ى طلاهامو چهار ماه پيش فروخت(ازش سفته گرفتم واسه ضمانت جلو بابام پولشم رف تو حساب خودم اما واسه ضمانته بلوكست الان)
الان مونده واسم يه دستبند و دو تا انگشتر
هر دقيقه ميگه كى بريم بفروشيم واسه پول رهن خونه
ميگم اخه مگه مجبورى پول ندارى ميريم منطقه پايين مرض داريم بمونيم بالاشهر از خودش كم نميكنه
اعصاب نزاشته واسم
ي روزم مياد ميگه حلقت رو بده بفروشم
اخه يكى به من بگه چه كنم؟
عمرا ك دستبندمو بهش نميدم😒
یادش بده طلامال فقط توعه نه دوتاتون
نکن منم ۲۰۰ گرم طلا داشتم تیکه تیکه رفت
حداقل نکردم همشو یه جا بفروشم یه چیزی برا خودم یا بنام خودم بخرم
اه حالم بهم ميخوره از مرداي بي عرضه،اكثرا درگيرشيم
بگو نمیدم وظیفه من نیس خودت میدونی خونه ارزونتر بگیر
از اول نباید میدادی باید قرض کنه
بگو گذاشتم بانک
مشکل من برعکس مال شماست
مگه با پول دستبند میشه بالاشهر رهن کرد؟
حالا مگه طلا براتون ارامش میشه ظاهرا ندید آرامشتون بدتر بهم میریزه
شوهر منم برای ماشین به طلای من گیر داده امشب مادر شوهرم میگف یعنی انقد طلاهات عزیزن.
