آره یکی جلوی روم نشست هر چی دهنش در اومد به مادرم گفت خیلی دلم شکست .هیچی بهش نگفتم .تازه دوباره فردا رفتم خونش که ناراحتی به وجود نیاد همون لحظه که رفتم خونش بهش زنگ زدن که مادرشو از دست داده .من هیچوقت نفرین نمیکنم راضی به مرگ مادرش نبودم اما خدا جای حق نشسته
نمیدونم تقاص بود یا نه ولی خواست منو خراب کنه یه سال بعدش از چشم همه افتاد یه جورایی دسش برا همه رو شد الان من خوبه در اومدم برا بقیه
تازه میخوام خوبی هم نکنم در حق کسی .چون لیاقت ندارن یسری ادما.در حقشون لطف میکنی ب پای وظیفه ت میذارن.
اوتموقعی ک فکرمیکنی خوب بودی درحقشون تازا میفهمی چقدرم ازت نازاضین و انگاروظیفه ت بوده و خوب وظیفه تو انجام ندادی.میخوام بد باشم ک اگهشت سرم گفتن بده خودمم بگم میدونم.نه اینکه خوب باشم درحقشون اخر سر هم بگن فلانی بد بود
بله اعتقاد دارم یه شب یه نفر توی جمع خیلی تحقیرم کرد خیلی دلمو سوزوند اتیشم زد...من هیچی نتونستم بگم انگار لال شده بودم..هیچکس هم ازم دفاع نکرد..شب که تنها شدم درار کشیدم همینجوری اشکام اومد پایین گفتم دلمو سوزوندی امیدوارم خونت بسوزه...هفته ی بعد رفتن مسافرت لامپ اتاقشون اتصالی کرده بود اتیش گرفته بود کم کم به همه خونه سرایت کرده بود تمام وسایلشون سوخت از دود پنجره همسایه ها فهمیده بودن زنگ زده بودن اتش نشانی...وقتی فهمیدم از کار خدا موندم هرکس به ناحق دلش بشکنه و هیچکس نباشه کمکش کنه خدا خودش کمک میکنه
