همش ناراحتم از دستش
همش دلخورم
همش گلایه دارم ازش
فکنم دلیل اینهمه شاکی بودن ها و گلایه داشتن ها ازش اینکه دوستش ندارم
چون دوستش ندارم یک سری مسائل رو نمیتونم باهاش دلی حل و فصل کنم...
مثل این میمونکه رابطه ی عمیقی اگر با یکی داشته باشی، اگر یه دلخوری کوچکی پیش بیاد
راحتتر میبخشی بخاطر حرمت روابط عمیق و احساسی مابین
اما وقتی نداشته باشی رابطه عمیق یا طرفو دوست نداشته باشی خب مسلما نمیتونی کنار بیای با موضوعی
حرف اخر: دوستش ندارم اصلا
خب چرا ازدواج كردى؟؟؟؟
مگه خودت انتخاب نکردیش
پس چرازنش شدی؟
کار خاصی کردا که دوسش نداری؟ دلیل دوست نداشتنت چیه
خب شما دوستش نداری گناه اون چیه که بایدبه دلیل بی علاقگی ازش دلخورباشی؟
چرا دوستش نداری؟
قیافه اش
رفتارش
عشق کسی دیگری را داشتی؟
اگه نداری و تلاشیم نمیکنی برای. چی تحمل میکنی
شوهرت چى ؟دوستتداره؟
همیش ازین میترسیدم با یکی ازدواج کنم ک هیچ وق به دلم نشینه😑 ولی الان خداروشکر راضیم ازش خداروشکر❤
عزیزم سعی کن به چیزای مثبتش نگا کنی اگ خودت بخای میتونی دوسش داشته باشی
مالی؟
عاطفی؟
......
چه نوع انتظاراتی داشتی که سرکوب شدن
