سلام دوستان.یه مشکلی دارم اگه میتونید راهنماییم کنید.از اون موقعی که یادمه با خانوادم به خصوص مامانم تو خیلی مسائل اختلاف نظر داشتم.تا اینجاش مشکلی نیس.ولی مشکل اصلی اینجاس که تو این اختلاف نظرها من مجبور به قبول کردن افکار اونا هستم و تقریبا اختیاری از خودم تو خیلی از مسائل ندارم.این موضوع خیلی اذیتم میکنه و توی رفتارم و درس خوندم تاثیر بدی گذاشته.اگه شمام موردی شبیه به من داشتید یا دارید راهکار بهم بدید لطفا که چجوری استقلال خودمو داشته باشم
چند سالته ؟
درس بخون،كار پيدا كن،با احترام به خونوادت زندگيه خودتو داشته باش
بستگی داره شما اول برو دانشگاه استقلال میاد
برید سر کار بیشتر میشه
فکر میکنم که دبیرستانی باشید
واسه رهایی بهترین کار این بچسبی به درس که بتونی ازین حیطه خارج بشی
بنده پسر هستم اما تازمانی که خونه و دبیرستان بودم اختیار آنچنانی نداشتم
دانشگاه و دوری استقلال میاره
برا همين ميگم تو اين شرايط يا بايد ازدواج كرد به وقتش البته و قوانين خودتو داشته باشى،يا بايد كاركنى خونه جدا بگيرى ،يا تا وقتى با خانواده اى نظرات اونا پررنگتره،هممون تا يه جاهايى البته رعايت كرديم تو مجردى ☺️
اون که بله بالاخره هر چی سن بالاتر بره استقلال بیشتر میشه..ولی من منظورم اون مقدار استقلال نرمالیه که من باید تو این سن مثل بقیه همسن و سالام داشته باشم..و در ضمن تو دور و بریام چه فامیل چه دوست و چه اشنا من از همه همسنام استقلال کمتری دارم په دختر چه پسر
فکر میکنم خونوادت از دیگران میترسن،بقول معروف از جامعه
و دقیقا چون دختر خوب و موفقی هستی ترس ازینکه اسیبی بهت برسه باعث وسواسشون میشه.
دانشگاه که بری کم کم میتونی مستقلتر عمل کنی.
فقط حواست باشه استقلالی که میخوای واقعی و خواسته ی خودت باشه نه تحت جو جامعه ی فکری ای که درش هستی.
تجربه ی شخصی من مدارا کردن و اروم کردن قلب پدر و مادرته،سالهای اینده برات فرصت مستقل بودن پیش میاد،یعنی همین پدر و مادر مجبورت میکنن مستقل باشی.
منظورم بله قربان گویی نیست.اگه میتونی حتما با یه روانشناس خوب مشورت کن.
من با پدر و مادرم مقابله میکردم.یه وقتایی من برنده میشدم یه وقتایی اونا
ولی حواسمون نبود یه خونواده ایم و هر زخمی که به هرکسی برسه به همه رسیده.
من دوستام خیلی خیلی زیاد روم اثر داشتن،بعدش فضای مجازی
علاوه بر خوبیایی که داشتن بخاطر متفاوت بودنمون همیشه حس تغییر کردن رو بهم ناخوداگاه میدادن.
در برابر یه چیزایی واکنش نشون میدادم که الان برام کاملا پذیرفته و معقوله.
یه احساس نیاز کاذب داشتم.
من میخواستم شبیه اونا مستقل باشم
ولی متوجه نبودم اونا کپی های همدیگه هستن و چون من خودمم میخوان منو شببه خودشون عوض کنن.
امسال سال کنکورته درسته؟نمذکزت رو بزار رو این موضوع.
بیشتر خودتو بشناس که واقعا دلت میخواد چهارسال دیگه از چه رشته ای فارغ التحصیل بشی؟
خیلی به خود واقعیت فکر کن
مطمئنم کم کم از تاریکی های ذهنت یه چیزایی از خودت میفهمی که تا بحال ندیده بودیشون
🐣بعضی خانواده ها سخت گیر تر هستن واقعا
اما اگر بگید تو چه حیطه ای هست شاید بتونم راهنمایی کنم
اگر لباس هست که این سخت بخواید کنار بیان باهاش
اگر بیرون رفتن هست سعی کنید چند دوست دعوت کنید منزلتون که خانواده از لحاظ اخلاقی دوستان و بشناسن که واسه بیرون رفتن کمتر گیر بدن
ازچه لحاظی مشکل دارن باشما
خیلی چیزااا...انتخاب پوشش در صورتی که من به نسبت پوشش معقولی تو جامعه دارم...بیرون رفتنو میذارن ولی فقط و فقط اطراف و نزدیک خونه..برای همین اکثر وقتا دعوت دوستامو برای تولدشون یا هر چیزی که کافه های نسبتا دورتریه قبول نمیکنم..افکار و عقاید شخصیم..تازه من با موارد خیلی زیادیش کنار اومدم فعلا..ولی بالاخره نمیشه کاملا مثل علایق اونا باشم که
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
