چند ماهه با ی آقایی دوست شدم که پسر خوب و خوش اخلاقیه. خیلیم منو دوس داره فقط چند تا تفاوت عمده داريم. اینکه من شیرازی ام و اون ترک تبریز. ما کم جمعیتیم و اونا پرجمعیت. هر دو دانشجوی دکترا هستیم. قول داده که برای زندگي بیاد شیراز و گفته حتی توی عقدنامه هم اینو امضا میکنه. خصوصیات دیگش خوبه یعنی از لحاظ چهره و تیپ خوبه. فقط شرایط مالیش خیلی توپ نیست و در حد متوسطه. کلا یعنی از خانواده ما یکم پایین ترن. حالا قراره بعد صفر بیان رسما خواستگاری. خانواده خودش که راضین. خانواده من هنوز نظری ندادن. ولی خودمم این وسط گیجم. میگم نکنه ازدواج با ی شهر دیگه خوب نباشه و اینا؟ میترسم.
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
ازدواج دو فرهنگ متفاوت یه مقدار سختی داره ، البته من شنیدم تبریزی ها مرد سالار هستن که خب شما باید ببینی خانواده این آقا چطورن، و اینکه اگه از خانواده ات دور نشی خوبه....مساعل اعتقادی رو باید بررسی کنی
تفاوت فرهنگی زیاده مخصوصا غیر از شهر از دو قوم مختاف باشی تبریزیای عزیز خیلی خوب هستن ولی اذری هامخصوصا اقایونشون اخلاق خاص خودشونو دارن
فقط اگ جوابت مثبت بود حق مسکن رو حتما ثبت کن ک بعد نزنه زیرش
سبک زندگی خودت را داشته باش و از متفاوت بودن نترس و حتی اگرنتیجه اش تنهایی بود، بدان که تنهایی، بهتر از بودن در میان کسانی ست که تورا درصورتی دوست دارند که مانند آنها رفتارکنی.