من یه مدتیه خیلی وحشی شدم.همش داد میزنم سر پسر ۴ سالم میزنمش‌و حتی سر شوهرم داد میزنم.غر میزنم بهانه میگیرم به حدی عصبی میشم که میزنم چیز میشکونم.شرایط زندگی خوبم خیلی نا بسامان شده.از خودم و زندگیم بدم میاد.راه چاره ندارم.دلم گرفته و نمیتونم کاری بکنم.شوهرم تو خونه که نیاد عین یه جنازس همش یا خوابه یا فیلم یا گوشی.منم دوتا بجه و کار خونه و لجبازی بچم عصبیم میکنه
خیلی زخمت میکشم و خسته میشم.قدرمو تمیدونن.خیلی دوست دارم بچم مودب بزرگ بشه و با تربیت اما بخاطرش از شوهرم حرف میخورم که ازه بچه منو میخواد تو رو دست میندازه براش مهم نیست دعوا کردنت و همین جور منو بیشتر عصبی میکنه.امروز زدم کلی از اسباب بازیاشو شکوندم.ولی خود شوهرم میگه من شوخی میکنم بات من هم میگم تو اهمیت نمیدی بیای ببینی من چرا نیومدم از اشپزخونه یه کمک بم نمیکنی اما اون میگه تو برام مهمی و من میخوام بعد کار و نبود من بیام تو خونه اروم .
من رو به خودم یه ادم پرو و بد زبان عصبی و بی درک مشون داره در واقع من شرایطم سحته اما گسی نمیفهمه.
