دیشب داداشم بهم گفت دوست پسر داری😭

همه شرایط برای اینکه دوست پسر برای خودت بگیری مهیاست . شوهرتون سال به سال میاد خونه . پول و خونه و ماشین داری و تنها مشکلت تنهاییست . نیاز به همدم داری . از همه مهم تر نیاز ج ن س ی هست که تو تاپیک هات اشاره نکردی چکارش میکنی .

استارتر تاپیکاتو خوندم...خیلی شرایط سختی داری عزیزم..امیدوارم خدا بهت آرامش بده و زندگیت پر از موفقیت بشه..مشکلاتت تموم بشه❤

نمیتونی ادامه تحصیل بدی؟تا یه کم از این حال و هوا بیرون بیای..بعد بری سرکار؟

حالا ماشينت چيه ؟؟

من باشم واقعا تحمل نمیکنم میگم کافرهمه رو به کیش خود پندارد 😒✋ بگو همون نفری این حرفو زده میاری رو به رو میکنی یا دیگه اسم منو نیار 

اگه اذيت ميشى حتما اينكار رو بكن

استارتر خوب درکت میکنم خیلی خوب 

چون این شرایط تورو من ۵سال داشتم 

خیلی سخته بهت حق میدم توجوری رفتارکن که شرمنده شن

عزیزم من تا بحال داشتم تاپیکهای قبلیتو میخوندم اومده بودم اینجا همینا رو بگم که دوستنون زحمتشو کشید و گفت‌‌. حداقل کنار خانواده خودت باش که حرفی پشت سرت نباشه، بعد همین کنار خانواده بودن میتونه از وابستگی پسرت کم کنه، یکساعت یکساعت بگذارش پیش مامانت به بهانه خرید، دکتر، ارایشگاه، کم کم دنبال یه حرفه ای برو که هم سرگرمت کنه هم درامدی داشته باشی که در اینده بتونی به تصمیم جداییت جدی فکر کنی.

منم مثل خیلی از همین دوستامون که برات کامنت گذاشتن، کسی رو به جدایی تشویق نمیکنم اما وضع شما فرق میکنه. شوهر داری و نداری. این چه زندگی کردنه که تو هیچ موقعیتی کنارت نیست و فقط الکی اسمشو یدک میکشی. به هر حال که بچه رو میبره سه چهار سال دیگه، حداقل تو با اینکار هم از وابستگیش کم کردی که وقتی رفت پیش پدرش اذیت نشه، هم به داد خودت رسیدی.

بنظرم اصلا برات مهم نباشه ....

طلا که پاکه چه منتش بخاکه‌‌‌‌...

یه چیز دیگه هم بگم عزیزم من متوجه شدم که مادر شما شنوای حرفات نیست اما بنظرم عوض کردن لحنت میتونه کمکت کنه. شما اینجور که گفتی زود عصبی میشی و داد میزنی که اونم بخاطر شرایط روحیت هست و گله ای ازت نیست. اما برای حرف زدن با پدر مادرت باید خونسردیتو حفظ کنی و با لحن خوب و در عین حال مصمم باهاشون حرف بزنی. با مامانت خلوت کن و باهاش درد دل کن. بگو من اگه اینا رو به تو نگم به کی بگم. من جوونم تک و تنها دارم بچه ای رو بزرگ میکنم که نهایت تا سه چهار سال دیگه پیشمه. شما چه آینده ای برای من میبینین؟ یه مادر افسرده و دور از بچش که بعدا باید صد برابر این پولی که من الان دارم و حسرتشو مبخورید رو برای دوا درمانم خرج کنین. بگو مگه روان یه آدم چقدر طاقت داره. من از تنهایی خسته شدم نه اینکه زیر سرم بلند شده باشه، شما که خانوادم هستین اگه منو باور نداشته باشین من‌ چه توقعی از خانواده همسر و مردم داشته باشم؟ معلومه که اونام بهم تهمت میزنن. معلومه که اونام باورم نخواهند داشت.

من به حمایتتون احتیاج دارم همه چیز که پول و رفاه نیست. خونه و ماشینی که با دل خوش ازش استفاده نکنم لباسی که به دل خوش نپوشم به چه دردم میخوره من همسر و همدل میخوام که ندارم. اینا رو به پدرمادرت با زبون خوش بگو...بعیده بی نتیجه بمونه

شوهرت خارج کشور کار میکنه؟؟!!

سلام دوست عزیز. تاپیکات خوندم متاسف  و ناراحت شدم از اینکه تنها با بچه کوچیک زندگی می کنین.اول اینکه می تونید نزدیک خانوادتون خونه بگیرید که هم خیال شما راحت باشه و هم اونا. تازه کاری چیزی داشته باشین نزدیکشون باشی.

دوم اینکه معذرت میخوام ایتقد رک میگم  اون آقا شما رو فقط برای عشق وحالش تو ایران گرفته و به این فکر نکرده که آینده ی دختر جوان رو تباه می کنه زندگی که همش پول نیس. شمام خوب باشید مردم که خوب نیستن حرف میزنن... می تونید ازشون جدا بشید که حداقل تکلیف زندگیت مشخص بشه

بنظرم با یک مشاور صحبت کن

چقدر ناراحت شدم بخداااا خدا از اینجور ادما نگذرع جوونیه یه زن خراب میکنن

حداق ازش هر ماه پول بگیر بر طلا خریدن طلاهات بذار روی هم برو یه خونه بخر نمیخوای که بعد چند سال بگه بسلامت؟؟!با چهارده تا سکه