من عروسی نشدم که اونا میخوان
در واقع عروس نمیخواستن کلفت میخواستن
که صبح تا شب برا کاراشونو کنه و...
ولی من ترجیح دادم واسه خودم زندگی کنم
حالا اونا شب و روز تو گوش شوهرم میخونن یجورایی هم موفق شدن منو از چشش بندازن.
میفهمم حس شوهرم مث ب قبل نیس.دیگ ناراحتیم براش مهم نیست....
دیگه همینه دیگه خودت را انتخاب کردی همین راهو برو کسی برات مهم نباشه
زرنگ باش باشوهرت خوب باش وبکشونش سمت خودت اصلابحث ودعوانکن
یادبده توکاراش تعادل داشته باشه
بد خانوادشو پیشش نگو. وقتی هم میری خونه پدرشوهرت اینا یه دستی بزن جلو شوهرت که بفهمه یعنی کارها رو توام میکنی. باید شوهرتو برای خودت نگه داری حالا یا با سیاست یا با محبت
منم با تو همدردم.اینجور مردا رو باید گِل بگیری.خودشون عقل ندارن.ولی سعی کن به هیچ وجه بهش باج ندی یعنی چون باهات بداخلاقی می کنه راهتو و روشتو نسبت به خانوادش عوض کنی.نسبت به رفتارش بی اعتنا باش و بهش محبت کن از همه لحاظ بهش برس یه مدت تلاش بی وقفه کن که بیاد سمت تو.
