پدرومادرم رو تو نوجوونی از دست دادم در حالیکه خواهروبرادر هم نداشتم
الان 31سالمه و خوشبختم
ولی حقم نبود
یه خیانت بد دیدم از یکی از عزیزترینام بعد اون هیچوقت دیگه نتونستم به خودم بیام😭
ضربه روحی بدی خوردم سر اون خیانت
اين چااااقي حق من نبووود😭😭😭😭
من ۸۰ درصد سختیایی که تا الان میکشم مقصرش خودمم
چون دختر عاقلی نبودم خیلی احساسی و اشتباه عمل کردم
من حقم ی برادر فوق العاده بی ادب و بی شخصیت نبود
در حالی که پدر و مادرم نرمالن
من حقم تنهایی و بدون دوست صمیمی بودن نبود.
شوهرم احمقه حق من این نبود و پدرو مادر بی خیالم منو هول دادن به سمتش😔
اینکه وسواس داشته باشم اونم ارثی واینکه یک مادر بداخلاق دارم
من 5 تا دشمن داشتم
الکی الکی به خونم تشنه بودن
نزدیک 13 ساله که اذیتم میکنن
خدا کنه اذیت هاشون تموم بشه
اون طور که میخواستم نشد به کسی که قلبا می خواستمش نرسیدم
هنوزم با حسرت می بینمشو اون هیچوقت نمی فهمه دوسش داشتم
به خواسته خودم توسن كم ازدواج كردم ,,با كسي كه ١٨سال ازم بزرگتره,,انتخابم اشتباه بود
لياقتم خيلي بيشتر از ايناس دارم تو اين سن حيف ميشم بخدا
اومدم شهر غریب دوری راه جاده و تنهایی و درسمو ول مردم دو سال عقب موندم. الان پشیمونم . میگم كاش بیشتر فكر و صبر میكردم و زود تصمیم نمیگرفتم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
