بچه ها من یه پسر دو سال و یک ماهه دارم، جایی ک خونمه غریبه م ، هیچ دوستی ندارم و از خونوادم دورم ، قبلا خیلی حوصله پسرمو داشتم جدیدا نه، مشکلی ک داره راجع به صحبت کردنشه و الان در حد جملات دو کلمه ای میگه اما کم، شنیدم باید با بچه ها سر و کله بزنه تا زبونش باز بشه، خیلی خیلی دوست دارم ببرمش مهد ولی متاسفانه پذیرش ندارن ، دور و بر خونمون پره از بچه هایی ک میان توی کوچه بازی میکنن، چند روزیه ک میارمش بیرون و با بچه ها بازی میکنه ، حدودا روزی ۳ ساعت بیرونیم، خودمم به کنار میشینم اما حواسم بهشه، خانمای دیگه هم میان میشینن ولی خب من باهاشون خیلی اهل صحبت نیستم، دوتا کوچه اونطرف تر هم میرم ک همسایه هام نبینم منو، وقتی ام میرم فقط بخاطر پسرم میرم ، بنظرتون کارم درسته ک میرم کوچه یا نه خونه بشینم ؟ پارک هم نزدیک خونه نیست، خانه بازی دوره و با این حال دوجلسه بردم ولی راضی نبودم