خيلي ناراحتم، سره اينكه اونا معمولين، لهجه دارن، و خونشون محله ي پايينه(كه ميخوان عوض كنن) ادماي خوبين، فرهنگشون خوبه. اما بي كلاسن. طرفمم خيلي خوبه، هم عقايدي و هم اخلاقي. و به زودي هم دانشجوي پزشكي هستن. خانواده منم خيلي اوكي هستن. من از نزديك خانواده طرفمو نديدم، ميترسم مسخرم كنن. به خدا گاهي مشكل ندارما، اما گاهي گريم مياد، امروزم خواب ديدم مامانم ميگه اينا كين و از كوجا پيداشون كردي. واي از اين فكرا دارم دييوونه ميشم.