عزیزم شاید خودت راه اشتباه رفتی. از اول باید عزت نفس داشته باشی و جو زده پول ببشتر همسرت نشی. باید بفهمه ک ادمیزاد با نون خالی هم سیر میشه ولی عزت نفسش نباید زیرپا بیوفته. همین جمله ت اصلل خوب تیس. خوب پدرت کارمتده ک کارمتده. مگه سر گرسنه زمین گذاشته بودی؟ الاتشم ب کم قانع باش. حرف نشنوی. تو ب طمع عشق و محبت اومدی تو این خونه. نه پول و رفاه. البته اگر واقعا این بوده باشه.
اونم عشقی ک جتسش جوریه ک پدرت نمیتوتسته بهت بده. ولی اون عشق پدرانه بهت داده.(اگر هم نداده هبچوقت ب همسرت نگو)