تصمیم گرفتم مظلوم باشم.
پر رو نیستم بهیچ وجه ولی در برابر اقدامات همسرم و خانوادش همیشه اعتراض میکنم.
حالا که تا الان راه بجایی نبرده اعتراضات من، مظلوم باشم بهتره.
بنظرتون میتونم مظلوم باشم؟ چه جور میشه مظلوم بود؟
صبور نیستم. وقتی اذیت میشم اعتراض میکنم. بعد زبونشون درازه و من همیشه متهمم. چه فایده؟
ته هر ماجرایی من متهم هستم از نظر همسرم.
دیگه خسته شدم
کسی هست؟
من همیشه سکوت میکنم اگر هم خیلی ناراحت بشم یا سنگین میشم یا با آرامش حرفم میزنم خیلی جواب میده چون اوایل همش اعتراض میکردم من میشدم آدم بده ولی الان نه من شدم آدم ساده و آروم و مهربون
من فق قیافم مصوم و ارومه از نظر اخلاقی اونتوری نیسم
عزیزم تو دیگه هیچوقت مظلوم نمیشی ....تو باید اونا برات بی اهمیت بشن و دوری کنی از اونا و بحثاشون
با مظلوم نمایی آخه؟! در واقع میشه گفت بعد یه مدتی که آدم هی اعتراض می کنه و میگه و می گه و می گه و کسی نمی فهمه و نمیشنوه، خود آدم دیگه بی تفاوت میشه، می گه بگم چه کار، می گن: از دست عزیزان چه بگویم، گله ای نیست، ور هست دگر حوصله ای نیست💐
همسرم خودش این مدلیه ک سرسنگین میشه
رکوررد سرسنگینی مال اونه. من به گرد پاشم نمیرسم.
یا سرسنگین و قهره یا وحشتناک داد میزنه. این وسط گاهی هم مثل ادمیزاده رفتارش. همیشهذهم حق با خودشه
بخدا خسته ام. کاش راهی بود رها میشدم از دستش
روز عاشورا دعای من اینه ....
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
