من خودم را دوست دارم

سلام خانومای گلی ک از زندگیتون گله دارید ناراحتید و افسرده.لطفا ی نگاه ب تاپیک بندازید مطالب دوست خوبمون رو بارها بخونید بخدا اینا شعار نیست منم از سر دلخوشی این حرفا رو نمیزنم.خدای نکرده قضاوت نمیکنم من جای هیچکدومتون نیستم ولی اگه بخوام سرگذشتمو بگم شاید در مورد زندگی خودتون ی تجدید نظر بکنید...ولی نیومدم ک بگم ونمیگم مگه تکرار و مرور خاطرات گذشته چه دردی رو دوا میکنه غیر اینکه بار منفی اون رو چند برابر کنه؟من از ی جایی ب بعد فهمیدم فقط خودمم ک مسئول زندگیم هستم و فقط خودمم ک میتونم زندگیمو بهشت کنم بخاطر خودم بخاطر دخترام...بخاطر همسری ک بهترین و بدترین خاطرات زندگیم مال اونه ولی هنوزم دوسشدارم..از وقتی طرز فکرم عوض شده اطرافم هم داره تعقییر میکنه بخصوص همسرم...از خودتون شروع کنید واقعی و با پشتکار گله و شکایت بسه کسی جوابی برای گله هامون نداره کمر همت روببندید یا علی بگید و از خودتون شروع کنید  اصلا سعی نکنیم کسی رو تعقییر بدیم نمیشه.ولی وقتی از درون شروع کنی ب تعقییر  تعقییراتو در بیرون خودتون وزندگیتون خواهید دید...متاسفم.لطفا منو ببخش متشکرم عاشقتم❤

[QUOTE=143832886]

 از این جمله ها این چندروزه دارم استفاده میکنم ممنون از راهنماییت 

متاسفم لطفا من رو ببخش دوستت دارم و از تو ممنونم 

💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝

ادامه بده عزیزم بدون توجه ب اطرافت واحساست فقط ادامه بده خوبی بگو ناراحتی بگو از نتایج شگفت زده میشی👍

ب خودم میگم ب دخترم میگم ب پول هم میگم از کسی هم تو ذهنم بخوام گلایه کنم میگم 

واقعا ممنونم ازت 

فقط نصفه کتابه رو خونده بودم قانونش انقدر ساده بود ک من باور نمیکردم با این کار فقط فرکانس مثبت میفرستم و حداقل دستاوردش واسم ارامش ذهنی هست 

انشالله بقیه بچه های تاپیک هم انجام بدن 

خوشحال گلم خدا رو شکر دلم میخواد همه اون کتاب و بخونن وازش ب نحو احسنت استفاده کنن...آرامشت پایدار

بچهاتاپیک دوباره فعال شده؟؟

@بانو آرتمیس عزیزم سلام 

میلاد با سعادت امام رضا علیه السلام رو تبریک میگم. 

کاش شما هم به مناسبت این روز عزیز بهمون عیدی می‌دادید و دوباره برمیگشتید به تاپیک. 

سلام بانو جان

 یعنی اینجا دیگه نیستین؟

@بانوآرتمیس    

واقعا خوب میشد...

سلام به شما و دوستان عزیز 

افرا جان و سایر دوستان 

توجه کنیم که ما فقط یکبار فرصت زندگی داریم و لحظاتی رو که داریم طی می کنیم ارزشمندن!

توجه کنیم که نقطه ای که الان درش هستیم، اتفاقی ناگهانی و یکشبه نبوده

وضعیت کنونی ما محصول تصمیم گیری لحظات گذشته اس و گام به گام ما رو به اینجا آورده.

خشم های فروخورده، نگرانی و استرس ها، بی طاقتی ها و عصبانیت ها و... بسیار مریضی های دیگه در وجود ما محصول بشقاب بشقاب خوراکهای نا ایمنی بوده که جلوی روح و روان و زندگیمون گذاشتیم

منصف باشیم و نخوایم که یکشبه و یکروزه همه چی درست و مرتب بشه و برگرده به سر جای خودش

منصف باشیم و سهم خودمون رو در بازی زندگیمون بپذیریم

منصف باشیم و بدونیم که چیزی که سالها و بتدریج آگاه و نا آگاه از ریل خارجش کردیم برای به مسیر درست برگشتنش، به زمان و فرصت تدریجی نیاز داره

و منصف باشیم که نقش خودمون رو در اصلاحش نادیده نگیریم همونطور که سالها در انحرافش گام به گام همراهی کردیم.

ما برای ساختن به صبر نیاز داریم

وقتی گل و گلدونی پژمرده و مملو از برگهای زرد در حال ریختنه،

یعنی خیلی اتفاق های لازم براش نیفتاده و خیلی پیشگیری ها که باید، نشده

اما تا هنوز فرصتی برای نجاتش هست، بازهم میشه کارهایی کرد تا رویش مجدد جوانه های سبزش رو بازهم دید. تا امکان زندگی هست چرا نا امیدی؟

تا وقتی میشه دونه دونه برگهای زرد رو چید

شاخه های خشک رو جدا کرد

با امید آب دادن رو شروع کرد... چرا نه؟؟؟

وقتی باز اولین برگ سبز این روابط جوانه بزنه، خشنودیت اولین پاداش صبر و تلاشت هست

فقط باید بخوای و تلاش کنی و صبر داشته باشی

اینبار تجربه ارزشمند و گرونی هم همراه داری

اما اگه امیدی نباشه، هیچکسی نمیتونه کاری برای کسی بکنه.

اما ما انسانیم و پر از توان و قدرت حتی برای ممکن کردن ناممکن ها

قرار نیست اینجا بهشت ما باشه. حتی بهشتی که تاریخ مصرف داره هم بهشت بدرد بخوری نیست

اشتباه نکنید ما اینجا نیستیم تا زندگی رویایی داشته باشیم

اینجا نیستیم تا تمام لحظاتمون عاشقانه باشه

و به این دنیا نیومدیم تا زن خوشبختی باشیم یا شوهری رو خوشبخت کنیم

ما اینجا هستیم تا

آدمهای بهتری باشیم

آدمهایی که برای خودمون ارزش قائلیم

برای فرصت و زندگی محدودمون که در اختیارمون قرار گرفته و یک موهبت بی نظیر الهیه.

اجازه ندیم هیچ کس و هیچ چیز جلوی حس خوشبختی درونی و ابدی ما رو بعنوان یک انسان بگیره

منظورم یک زن خوشبخت خونه نیست

یک انسان خوشبخته که میدونه کجای این زندگی قرار داره

و میدونه به کجا قراره بره

حتی ممکنه پر از اشتباه باشیم

اما اگه اشتباهاتمون رو بدونیم این یه گام خوشبختیه

اگه واسه اصلاحشون حرکت کنیم، بازم گامهای دیگه خوشبختیه

آدمهای توانای خوشبخت، سالها برای عملی کردن خواسته هاشون هم تلاش مداوم کردن و هم صبر بسیار داشتن

پس بحال موقعیتشون غبطه نخوریم

به برنامه ریزی، دانش، تلاش و همت شون غبطه بخوریم

با دست رو دست زدن، افسوس خوردن و اشک و آه و ناله سر دادن، تنها به موجودات خفیفی تبدیل میشیم که مرد یا زن بودنش هم مهم نیست؛ یا گوشه یه مطبخ قدیمی، یا یه گاراژ کثیف و آلوده، لیاقتمونه

این خودمائیم که باید انتخاب کنیم؛

بفرمائید: این صندلی قربانی، این هم صندلی مسئول

مسئولیت زندگیمون رو قبول کنیم