من خودم را دوست دارم

سلام عزیزم، کتابهارو کم و بیش دوستان معرفی کردند توی همین تاپیک. آروم و پیوسته جلو برو. تلاش می کنیم چون مارو تبدیل میکنه به آدم بهتری و فکر می کنم اومدیم توی این دنیا تا خودمون رو تربیت کنیم و نسخه بهتری از دیروزمون باشیم. یکبار زندگی می کنیم، پس کیفیت زندگی رو ببریم بالا.

پگول جان یک مثال بزن تا ببینیم چیکار باید کرد و سن و سال و نسبت حدودی رو هم بگو.

مثال بزنید دوستان.مثلا چی میگن؟

یک نکته هم بگم اینجا که تازگی متوجه اش شدم، نکته مهمی هست. ما دو نوع انسان داریم. یک گروه تمرکزشون روی خودشون، خواسته هاشون و هدف هاشون هست، یک گروه هم تمرکزشون روی دیگران، نظرات اونها و خواسته های اونها. این رو کی متوجه شدم؟تازگی مجبور شدم برای دیدن دور، عینک بزنم.نزدیک رو خوب می بینم، اما دورم مشکل پیدا کرده. خیلی فکر کردم  به این قضیه، دیدم اینقدر سرم توی کتاب و کامپیوتر بوده، و به نزدیک نگاه کردم، که دید دورم مشکل پیدا کرده. انگار کانون چشمم افتاده جلو.جا به جا شده کانون چشمم از بس تمرکزم روی نزدیک بوده. از دور غافل شدم.باید موقع مطالعه، هر از گاهی به دور هم خیره میشدم تا چشمم از یاد نبره که دوری هم وجود داره و همه ی دنیای من این نزدیک نیست. خیلی متاسف شدم بابت این مشکل که با رعایت نکردن دچارش شدم، اما مهم تر از کانون چشم، کانون روابطمون هست.

متاسفانه نوع تربیت و باورهایی که در ایران وجود داره، کانون روابط مارو متمرکز کرده روی دیگران، نظرات و افکار اونها برای ما خیلی مهم هست، همه کارهامون رو منوط کردیم به نظرات اونها.حالا براتون مثال میزنم.

مثلا دو تا خانم در یک شرایط مساوی هستند. یکی کانون روابطش روی دیگران زوم شده و اون یکی روی خودش و اهدافش. قراره هر دوی این خانم ها یک کاری برای خودشون دست و پا کنند.اونی که کانون تمرکزش روی دیگران هست با خودش فکر میکنه اگه همسرم نگذاره کار کنم چی؟اگه مادرهمسرم به همسرم چیزی یاد بده چی؟اگر همکارهام از من خوششون نیاد چیکار کنم؟اگر با رئیسم مشکل خوردم چی؟اگه برم سر کار باید پول هامو بدم به همسرم، اون حتما از من میگیره، مسئولیت هام زیاد میشه، اون وقت اگه نتونم به اقوامم سر بزنم چی میشه؟اینقدر این خانم به دیگران توجه میکنه که تمام انرژی ای که باید پای کارش بگذاره و رسیدن به هدفش، هرز میره. انرژیش خارج میشه و هیچ کاری نمیکنه و افسرده و ناراحت به روش قبلی اش ادامه میده.

اما خانمی که تمرکزش روی خودش هست، سعی میکنه زیاد رفت و آمد نکنه تا انرژیش رو نگه داره برای اهدافش و خودش.نگران حرف و نظرات دیگران نیست و فقط میخواد موفق بشه به انجام چیزی که میخواد و همه چیز رو در راستای رسیدن به هدفش مدیریت میکنه.حالا بهتون یک نشانه میدم تا این آدم هارو بشناسید و حتی خودتون رو.همه خانم ها توی یک مهمونی نشستند، یک خانم مشغول خودش و بچه اش هست و گاهی از سر اعتماد به نفس با دیگران کمی هم کلام میشه. اما یک خانم دیگه نشسته و فقط داره دور و بر رو نگاه میکنه، به دیگران لبخند میزنه از روی ضعف و انگار با لبخندش میگه من بی آزارم، کاری به کار من نداشته باشید، فقط داره با چشم هاش واکنش اطرافیان رو به خودش و کارها و حرفهاش میسنجه.این خانم شدیدا وابسته به حرف و نظرات دیگران هست.سعی کنید از این به بعد بیشتر تمرکزتون روی خودتون باشه، زیاد نگران واکنش اطرافیانتون نباشید.مدام اونهارو چک نکنید، مدام نگید لباسم خوبه؟آرایشم خوبه؟دیگران راجع به من چی میگن؟به نظرت من چه جور آدمی هستم؟این حرفها و رفتارها و نگاه ها، همه نشون میده کانون روابط شما روی دیگران تنظیم شده، اون رو جا به جا کنید روی خودتون و اهدافتون.

تلاش کنید بین خودتون و دیگران یک تعادل برقرار کنید. تمرکز روی خودتون باشه، اما گاهی به دیگران هم نگاه کنید. هنر این هست، حفظ تعادل.