سلام
من برای اولین بار با یک بچه یک ساله اومدم خونه مادرشوهرم که یک شهر دیگه هستن. تازه اومدن این خونه و حالا می بینم که شب ها کولر روروشن نمی کنن و پنجره ها رو باز می زارن. پر پشه ریز میشه خونشون و خودشون هم انگار عادت کردن و مشکلی ندارن. ولی برای من انگار یک سوزن فرو میشه تو بدنم و از همه بدتر بچه طفلکم هی از خواب می پره و گریه می کنه هی سعی می کنم روش یه چی بکشم ولی از روی لباس نازک هم می زنن نیش. من به شوهرم و یکی از خواهر شوهرهام گفتم که تقریبا این رو بهم فهموندن:
وقتی ما برای خودمون به این شرایط اهمیتی نمی دیم دیگه تو بچت چه اهمیت خاصی دارید که کار خاصی بکنیم؟
من درکشون می کنم ولی بچه من برای من مرکز دنیاست. امروز ی دستگاه پشه کش خریدم که ظاهرا جواب نمی ده و برای فردا می خوام بلیت هواپیما بخرم تنهایی با بچه برگردم شهر خودمون چون شوهرم اهمیتی نمی ده و معتقده:
بچه گریه می کنه و پشه هم مفیده براش.
