خیلی شبیه مورد شما دقیقا امروز برام پیش اومد . گفت که از وابستگی میترسه و اینکه آدم دمدمی هست . اگه بعد از چند ماه حسش عوض بشه و بخواد بره اونوقت خودشو نمیبخشه و ....
ولی من فکر میکنم آدمهای این مدلی دوست ندارن در یه رابطه محدود باشن . نه دلشون به ما سوخته نه چیزی. حسم اینه که اهل روابط آزادن و قید ازدواج رو نمیپذیرن. دلشون با عقلشون یکی نیست
اره قبلا این مدلی نبود زمونه کم کم تغییرش داده
خودش میگه تو برزخ انگار
به من اگه جدی بگه قید ازدواج رو زده یا نمیخواد با من باشه منو برای ازدواج نمیخاد حرفی ندارم میرم
ولی متاسفانه وقتی ازش میپرسم قسم میخوره که خودشم نمیدونه چیکاره اس
آره واقعا هم نمیدونه . چون چیزی که الان هست رو از یه طرف میبینه و این فکرو میکنه که ممکنه کیس بهتری پیدا بشه . دقیقا طرف منم همینه میگه نمیدونم چند چندم ، دوستت دارم و فلان و از طرفی میگه ممکنه چند ماه دیگه حسم عوض بشه . واقعا غیر قابل اعتمادن ، اینا به حس خودشونم ایمان ندارن
پس بیخود میکنن ما رو هم تو برزخ میذارن
یا رومی روم یا زنگی زنگ
یعنی چی بهت گفته ممکنه حسم بهت عوض شه بعدا
کسی که از الان داره پیش بینی میکنه اینو قطعا خودشو میشناسه که به زبون میاره وگرنه یکی که به علاقه خودشه واقعا مطمئن باشه اینجوری نمیگه
البته بسنج خودت با شرایطی که باهاش داری من همه چیو نمیدونم
اما تو مورد خودم بهش حق میدم یبار بدجور دلشو شکستم تو اوج خواستنش ، من نمی خواستمش
آره منم دیوانه شدم از فکر . چون این آقا چند ساله ما رو میشناسه و یه شب شروع کرد به احساسش رو گفتن . فک کن ریز به ریزه ماجراهای این چند سال که من اصلا یادم نبود رو هم گفت . من تازگی جدا شدم و ایشون هم مجرده هم وضع مالی بسیار عالی داره و کوچکتر از منه . حس میکنم معنای این حرفای امروزش اینه که فقط رابطه میتونیم داشته باشیم ولی مستقیم نگفته . انقدر که حالم بده از فکر
اگه میخواست اینطوری بگه اون آتیش سوزانش چی بود پس. اونم طی دو هفته
احتمالا فعلا دنبال یه رابطه بی دغدغه و بدون چالشه که مسئولیتی هم نداشته باشه
باهاش حرف بزن بگو دنیال چی هستی هدفت چیه
سعی کن رو مخش بری به حرف بیاریش
من شاید دفعه بعدی دیوونه اش کردم تحت فشارش میذارم بلاخره میریزه بیرون هرچی هست
حس میکنم داره ازم مخفی میکنه یه چیزایی رو
که اگه من بدونم ممکنه باهاش نمونم
اگه راهی برام نذاره مجبورم تحت فشارش بذارم
اما تو مورد خودم بهش حق میدم یبار بدجور دلشو شکستم تو اوج خواستنش ، من نمی خواستمش
1-آخرین تاپیکی که از شما دیدم و شما نظر خواسته بودی در مورد چهره ی ایشون نظر خواسته بودی گفته بودی به دلم نشسته و عکسش رو به یکی از دوست هام بدون اینکه بگم کیه نشون دادم گفته چقدر این زشته و ایناا........ عکس ش رو گذاشتی و نظر خواستی > اکثریت بهت گفتن چهره اش خوب ه > ولی تو نظرت این بود که چهره اش به دلم نشسته و قبلا هم خواستگارم بوده و ردش کردم الان دوباره اومده و می خوام جواب رد بده (با بلند پروازی نداشتن ایشون هم مشکل داشتید)
2-الان هیچ حرفی از جذابیت چهره و دل نشستن دیگه نیست > حرف سر احساسات شماست نسبت به ایشون و اینکه نمی دونید ایشون دقیقا چه احساسی داره نسبت به شما > که البته قبلا حرفی از این احساس نزده بودید (جوری حرف زده بودید که خواستگارم ه و چهره اش به دلم نشسته و می خوام ردش کنم) > حالا چی شده که علاقه بوجود اومده تا جایی که رفتین بهشون گفتین نمی دونم >>>> دلیل این بوجود اومدن این احساسات چیه به نظر خودتون ؟
3-معیار های شما برای انتخاب یک مرد برای شروع زندگی مشترک که قرار یک عمر با ایشون بمونید دچار تناقض و اشتباهه > شما بجای دقت در رفتار منش اخلاق و شخصیت اون آقا بیشتر بدنبال ظاهر طرف مقابل تون هستید > چرا این رو میگم > چون 1-نظر بقیه براتون خیلی مهم ه (نظر دوست تون) 2-ظاهر بیش از حد براتون مهم زیبایی رو به بقیه موارد ترجیه میدید یکی از دلایل ش هم نظر بقیه است که شما رو با هم می بینن > چرا این رو میگم >> من برداشتم اینه که شما از اون آقا بخاطر خوش تیپ بودن و خوش هیکل بودن بیشتر خوش تون اومده تا این آقا که یک بار خواستگارتون بوده و الان با شما در ارتباط ه
4- احتمالش هست که این آقا بخواد رفتار گذشته شما رو تلافی کنه (رد خواستگاری)) احتمالش هست ولی احتمالش کمه
5-اون آقای دیپلمه رو بهتر بود رد نمی کردید بجای رد کردن بخاطر مدرک > می رفتید یه جلسه ایشون رو میدید اگر با ظاهرش اوکی بودید جلسه بعدی رو می گفتید با خانواده رسمی بیان > حالا بیشتر با هم آشنا بشید اگر واقعا پسر خوبی باشه و اهل کار و تلاش و بلند پروازی ای داشته باشه که شما داری رو داره > فقط مشکل مدرک ش ه > شرط کنید یه رشته پیام نور تا لیسانس بخونه > الان به همون بیشتر از دیپلم ه ما لیسانس ه داریم که اکثرشون بیکار هستن و لیسانس دیگه ارزشی توی ایران نداره > به محض ورود به دانشگاه چهارسال دیگه لیسانس ش رو گرفته >>>> نگاه کنید ببینید شخصیت پسر مقابل تون چطوری ه مدرک تحصیلی نه شعور میاره نه اخلاق ......
6- پیشنهاد من اینه که از اول آشنایی با هر پسری از طریق مشاوره پیش برید (یه مشاوره با سواد و باتجربه پیدا کنید) > قبل از همه خودتون پیش مشاوره برید (تنهایی) و راجع به معیار های ازدواج و نگرانی هاتون با ایشون صحبت کنید خیلی بهتون کمک می کنه که معیارهاتون رو درست و صحیح کنار هم بچینید و درست انتخاب کنید > بعدا این حالت هر موردی پیش اومد با ایشون درمیون بگذارید و نظر ایشون رو بخواید > اگر جدی تر شد > از قبل از خواستگاری یا بعد از خواستگاری دوتایی همراه با پسر پیش ایشون برید و اجازه بدید ایشون از نظر اخلاقی هردوتون رو آنالیز کنن و نظر بدن (مشاور هم سوادش رو داره هم تجربه اش بالاست)
7-پسری که پزشک عمومی هست هم رد نکنید (دیپلم ه هم نباید رد می کردید) > بدون درگیر شدن احساسات کاملا معمولی جلو برید خواستن جلو بیان و رسمی اقدام کنن اگر نخوان باید شما جوری رفتار کنید که اگر نمی خوان رسمی پا پیش بگذارن یا دو دل هستن و یا تکلیف شون با خودشون مشخص نیست > برن هر وقت تکلیف شون مشخص شد بیان > اون وقت شما جدی تر در موردشون فکر می کنید > پس تا زمانی که پسری بصورت جدی هدف ش شما نشدی بصورت جدی بهش فکر نکن و احساساتت رو درگیرش نکن (مشکل اصلی درگیر شدن احساسات شماست _ نگذارید این اتفاق بیوفته و از همون اول جلوی احساسات رو بگیرید)
عزیزم ممنونم که وقت گذاشتی
من درمورد پسری که عکسشو گذاشتم و نظر پرسیدم احساسی شدم نسبت بهش چون اون یکاری کرد که من دوباره بهش فکر کنم
ما خیلی وقته همو می شناسیم نمیشد با هر بار برگشت بهم حسی نداشته باشیم اگه حسی نبود کلا که اصلا بهش اجازه دوباره برگشتن نمیدادم
در مورد خواستگار دیپلمم با خواهرم مشورت کردم گفتم شرایطش خیلی شبیه شوهرتوعه ..گقت قبول نکن اون الان از داشته هایی حرف میزنه که ندارتشون مثلا بمن گفته بود در اینده قراره خونه و ماشین تو تهران بخره هنوز که نخریده هروقت خرید و انجام داد بعد راجع بهش فکر کن
یهویی دست تور میگیره میبره شهرستان کوچیکش که حتی اونجا یه ماشینم از خودش نداره درسته میگه پولشو داره ولی ایا تو مطمئنی که تصمیمش برای تهران جدیه
هروقت اومد تهران ساکن شد بعد بهش فکر کن که منم دیدم بیراه نمیگه من همش روی برنامه اینده اش حساب کردم با شرایط الانش قبولش کنم خیلی غیرمنطقیه
خب ردش نمی کردی > همین حرف رو میزدی > می گفتی شما خونه تهران بخرید بعد رسمی با خانواده اقدام کنید اون موقع بیشتر با هم آشنا میشیم
هیچ کدوم رو رد نکن نسبت بهشون هم احساسی نشو که بتونی درست تصمیم بگیری برای درست تر تصمیم گرفتن هم از همون اول با مشاور جلو برو چون اون چیز هایی رو توی خشت خام می بینه که تو توی آینه نمی بینی > تجربه اش زیاده سوادش رو هم داره
