یه مدت هست درگیر یه فکر خطرناکم

وای دلم برات سوخت خیلی شدید متفاوتید دو تا آدم با دو تا دنیای متفاوت. ببین رضایت شوهر رو ب بهانه مسافرت بگیر نگو قصد مهاجرت داری ولی بنظرم اول طلاق بگیری بهتره بعدش مگه پاسپورت نداری؟ 

عزيزم يكم اول فكر خودتو جمع و جور كن، چرا فكر ميكني مثلا طلاق تو باعث به هم خوردن اينده برادر و خواهر مجردت بشه؟ اتفاقا خوشحالي تو بيشتر به اونا انگيزه ميده، به ي بهانه سفر ازش رضايت بگير حتي با هم برين، خوب همه شرايطو بسنج، رفتن چيزو براي تو حل نميكنه، اگر فكر ميكني راهي داره كه درست بشه با مقابله كردن ي روش جديدو امتحان كن، تو زيادي كوتاه اومدي و هوا برش داشته، اگر نه ي تصميم قطعي بگير براي زندگيت. 

چه ربطی له بیچاره شدن اونا داره اگه بچه نداری و امکانسو داری با این شرایط ازش جدا شو،البته بگم اگه خودتون معتقدید واقعا اخهوجنب اونم چند روز خیلی چندش،و یهوچیز دیگه یه سری چیزا ربطی به تحصیلات نداره دوستم شوهرش لیسانس برادر شوهرش سیکل انقدر برادر شوهرش با کلاس و مقید به مسواک زدن و نماز اول وقت و تمیزی اونوقت شوهر این انقدر دوستم حرص میخوره نمازاش یکی نه یکی قۻا مسواک ماه رمضون فقط دوستم همش میگه منگفتم با یه ادم تحصیلکرده ازدواج کنم مشکلات اینحوری نباشه ولی واقعا دبطی به تحصیلات نداره بیشتر شغل و کسایی که باهم رفت و امد دارن مهم

اگه پاسپورت داری که دیگه اجازه شوهرت لازم نیست

ولی اول از همه تو زندگیت ارامش خودت مهم باشه، الان که عهد بوق نیست طلاق تو خیلی رو زندگی اونا تاثیرگذار نیست برعکس اگه آدم موفقی باشی روشون تاثیر مثبت بیشتری داری

مشکلاتت قابل حله به جای فرار زندگیتو درست کن 

از بعضی چیزا بگذر مثلا اعتقادات مذهبی شوهرت فقط،به خودش مربوطه

بعضی چیزا هم انتخاب خودته به اینکه چه کسی شوهرته ربط نداره مثلا میتونی کمتر کار کنی مگه شوهرت مجبورت میکنه بری سر کار؟

بعضی چیزا هم با مشاوره و زبون خوش حل میشه مثلا میتونید تفریحات مشترک پیدا کنید و تفریحات متفاوت همدیگه رو بپذیرید همونقدر که شما مهمونی و.باغ دوست نداری اونم کتاب دوست نداره هیچکدوم مقصر نیستین

بعضی ایرادهات هم نمیفهمم خوب شورتهاش رو جمع میکنه بنداز تو ماشین مگه قراره با دست بشوری؟

سلام دوست عزیز

منم قبلا این مشکلات رو با همسرم داشتم. رفتیم مشاور تقریبا ۵۰ درصدش حل شد البته به سختی و مداومت

اول از همه مشاور منو مقصر دونست که به جای اینکه اون رو تو شرایطی قرار بدم که مرد خونه باشه خودم شده بودم مرد خونه

وقتی یه زن تمام وقت شاغله و به کارای خونه هم میرسه خیلی افسرده و عصبی میشه و دیگه هیچی از قشنگیای زندگی نمیبینه

من تو این دو ساله به خیلی از آرزو هام رسیدم اما اینقدر کار منو خسته کرد که هرگز فرصت لذت بردن از چیزهایی که سالها براش زحمت کشیدم رو نکردم. الان پشیمونم . برای روزایی که میتونستم مثل همسن های خودم تفریح کنم و نکردم. برای ساعتهایی که میتونستم برای خودم وقت بزارم

نیاز نیست همه چیز زندگیت همسرت باشه . اول ببین اگه میتونی ساعت کارت رو کمتر کن 

برنامه ریزی کن و ساعتهایی که خونه ای رو تقسیم کن

مثلا من جمعه ها برای کل هفته غذا درست میکنم 

هر روز ساعت ۶ و نیم میرسم خونه

 اول میرم یه ساعت پیاده روی

بعد میام یه غذای حاضری برای شام میزارم روی گاز

بعد خونه رو جمع و جور میکنم. در حال این کارا سعی میکنم حتما آهنگ گوش بدم

بعد ظرفای مونده رو‌میشورم و آشغالها رو میبرم . لباسا رو میندازم ماشین و... تا ۹ که بقیه بیان

سعی کن یه مدت بیشتر به خودت برسی. حتما آرایشگاه برو و تو جمع زنانه حضور داشته باش. ورزش یادت نره

مردا وقتی کم توجهی ببینن و ترس از دست دادن طرفشون تو ذهنشون بیدار بشه برای رابطه تلاش میکنن

اگه بشه بری مشاور که خیلی عالی میشه

یعنی اگه بچه دار شی خودزنی کردی.دختر تو اینهمه شرایطت اوکیه شغل خوب شرایط عالی برای خروج از ایران، واقعا چرا خودتو ب این ادم بستی خب هیچ دلخوشی نداری ک بخاطرش بخوای بمونی.نیازی از تو برطرف نمیکنه.نیاز مادی ک نداری ولی سوهان روحت شده حتما با یه وکیل مشورت کن اونا راه و چاه دور زدن قوانینو بلدن 

خوب پس چرا تاپیک زدی درباره ی بطن زندگیت با توصیف یه پاراگراف نظر میخوای دوست گرامی؟

من نظرم اینه که خودت برو مشاور اگه شوهرتم نمیاد 

نظرمم دوست نداری برو خارج 

موفق باشی

خب مگه مجبوری وقتی پول خرج نمیکنه سر کارت غذا بخور نیا خونه غذا بپز وقتی اونجواب نمیده شما هم نرو دبده کوتاه اومدی پررو شده