کسی هست مثل من باشه ؟علتشم اینه که خواب و خوراکم خراب شد هیکلم خراب شد کمر درد شدید گرفتم و گودی کمر و هزلر جور دکتر و مهمتراز اینا نمیتونم درس بخونم یعنی نمیذاره و این که دور تفریحات و ارامشم خط کشیده شد و فاصله افتاد بین منو همسرم و واقعا عشق خاصی دریافت نکردم بیشتر احساس مسئولیت میکنم در برابرش قابل توجه بعضیا خیلی دوسش دارم بچمه ولی اصلا نمی ارزه . کیا مثل منن ؟
چند ماهشه بچه ات؟
چ میشه کرد
لابدکوچیک بچه ات یکم بزرگتربشه به همه کارات میرسی
دیگه همینه تا دو سال بعد از دو سالگی رو روال میوفته زندگیت
بچت چند وقتشه
چند وقتشه بچت؟
چن وقتشه بزرگتر بشه بهتر میشه
چند وقته زایمان کردی؟
سه سالشه . خودمو باید بکشم غذا بخوره بکشم که بخوابه و ........... خسته شدم پشیمونم . ولی پشینونی هیچ سودی نداره چاره ای ندارم دیگه
والا من یه زندگی عاطفی افتضاح با شوهرم دارم.ولی بچه تنها چیزی بوده که ازش پشیمون نشدم خسته شاید گاهی وقتا ولی پشیمون نه
حتما کوچیکه
بزار چندسال بگذره همدمت میشه متوجه میشی که می ارزیده
تقصیر بچه نیست خودت باید مدیریت کنی طرف بچه دوقلو داره از همیشه بهتر و گرم تر روابط خودشو شوهرش
درضمن معلومه اوایل سخته چون دستت نیومده چ طور برنامه ریزی کنی و کارا دستت نیومده اما بعدش راحتی
قدرشو بدون امثال من داریم داروندارمون رو میدیم یه بچه سالم خدا بده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
25 ثانیه پیش
26 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
