تا حالا شده

من از این عرضه ها ندارم

میتونی واسطه بفرستی این بهترین کاره

اره فکر میکردم از یکی از اشناهامون خوشم میاد فهمیدم ای حس زود گذره

از یکی خوشم می اومد فهمیدم اونم منو دوست داره کلی دلبری ناز و عشوه و سیاست به خرج دادم تا مهرم تووی دلش محکم باشه و بیشتر دوسم داشته باشه

نه نگرفتی.منظورم آینه یه پسری که بهش احترام میخاره یا یه دختری که بهش نظری نداره (مثلا دوست مشترکمان)رو بفرستی و اون به پسر مورد علاقت بگه که فک کنم شما دوتا بدرد هم میخورین میخوای برات دختره رو خواستگاری یا درخواست دوستیش کنم برات، اونم میگه آره یا نه اینطوری هم تکلیفت روشن میشه وهم احترامت حفظ میشه مستقیم برای سراغش ممکنه جفتک(ببخشید گفتم تا حق مطلب ادا شه خخخ)بندازه، بعد شما از کجا میدونی که میدونه دوسش داری؟ شاید تو فکر میرهاخمو میشه

وضعیتش چجوریه؟مشکل حادی تو زندگیش نداره؟ارتباطتون نامزدیه؟دوستیه یا فامیلین تو مهمونیا همو میبینین؟

من یه بار اتفاقی یه مطلبی خوندم الان خیلی بدردت میخوره، نوشته بود ما مردا تا وقتی ندونیم کی هستیم (بلوغ ذهنی)چه شغلی داریم(وضعیت اقتصادی) یا چه چیزی میخوایم(تردید تو عشق و علاقه) از ما انتظار علاقه و تعهد به رابطه نداشته باشید. واقعا هم تو واقعیت همینه خودت هم میگی نه وضع روحی ونه جسمیش خوبه انتظار ابراز علاقه نداشته باش حالا چه برسه به تعهد و ازدواج، ببخش که دارم بی تعارف میگم ولی بارها دیدم این مدل مردها بدجور آسیب  میزنن و زندگی رو برا همسرشون داغون میکنن من جات بودم این مرد رو هرچند شاید ویژگی های چشمگیری هم میداشت انتخاب نمیکردم اما اگه خیلی خیلی دوسش داری و با این شرایط بازم انتخابت ایشونه یا واسطه بفرس همونطور که گفتم یا بذارش لای منگنه مثلا اگه خواستگاری داری بیا بگو تو فامیل یه کیس خوب اومده برام خیلی عالیه خیلی مناسبه و...تا برسه به گوشش بلکه یه بخاری ازش بلند شه ولی اینو بدون زندگی با اینجور مردا که هنوز تکلیفشون با خودشون روشن نیست خیلی دشواره موفق باشی