۱ ساله عقدیم من ۲۳ و ایشون ۲۹ سالشونه
فامیل بودیم و فکر میکردیم خونواده ها همو خوب میشناسن من توی یه شهر بزرگ به دنیا اومدم و بزرگ شدم و همیشه همه چیز برام فراهم بود ولی واقعا مادیات واسم مهم نبود در حدی که وقتی عقد کردیم ایشون شغل هم نداشتن ولی واقعا انسان بودن و میشد روشون حساب کرد.
حدود ۳ ماه بعد از عقد رفتن سرکار با یه درآمد خوب و انصافا تلاش و پیشرفت میکنن .
همه ی هزینه هارو از روز اول خودشون دادن حتی واسه عیدی پدرشون میخواستن به من یه کارت هدیه بدن ایشون گرفته بودن اونو هم
منم وقتی دیدم تازه رفته سرکار و همه چیز هم که با خودشه خیلی مراعات میکردم....
