سلام عزیزم نمیدونی چقد خوشحال شدم ،انگار دوباره براخودم این اتفاق خوب افتاد و نی نیم اومد تو بغلم.خداروهزاران بار شکر که دل شما هم شاد شد.مادرشدنت مبارک عزیزم شما مادر واقعی هستی و چون براحتی پسرتو بغل نکردی قدرحس مادرشدنو بیشترمیدونی.خداجواب همه سختیاتو داد.باهدیه بزرگی که بهت داد.هزاران بار مبارکت باشه ازالان خودتو تقویت کن و داروهای تقویتتیتو قطع نکن حداقل تا سه ماه بخور.مواظب خودتو نی نی باش
وااااي نسترن جون همينجوري اشكام داره مياد
عزيز دلم بهت تبريك ميگم خيييلي واست خوشحالم..
مادر شدنت مبارك چقدر اين مقام برازندته..
چه روزايي كه تو همين تايپيك قدم هات رو نگاه كردم.. خيلي خوشحالم
حتما بايد يه تايپيك بزني و واسه تمام كسايي كه منتظر و نا اميدن همه چيز رو تعريف كني..
اگه تونستي عكس محمد مهدي جان رو بذار كه آرزوي ديدن روي ماهش رو دارم
سلام عزیزم،خودتو محمد مهدی جان چطورید؟معلومه حسابی مشغلوت کرده چندماه اول حسابی سرت شلوغه.اینشالا که هردو سلامت باشید
2سال پیش توو همین دقایق این تاپیک رو با کلی امید
و انگیزه و اشتیاق برای یک شروع دوباره باز کردم
اصلا چند قدم بریم عقب تر
از آخرین باری که بازم از نیمه راه دستم خالی مونده بود
23 دیماه 1397. پنجمین فرزندم دوباره به خونه ش برگشته بود
چه روزی بود اون روز که همه امیدم، دخترکم، عزیزکم
نازنین ترین زهرای من از توو بغلم پر کشید
لحظه ای که بهم دادنش، همه وجودم آتیش گرفت
خدا اینو دیگه نگیرش
یاد اون جمله ای افتادم که
سوختن به نگاه کردن نیست، آتش بگیر تا ببینی چه میکشم
من سوختم بعد از رفتن دخترکم
دکتر بعد از زایمان آخر با چشمای پر از اشک به خانواده م گفته بود حمایتشکنید که دیگه از این بیشتر خودش رو اذیت نکنه و با رحم اجاره ای به بچه برسه
اولین تاپیکم یک هفته بعد از، از دست رفتن نازنین زهرا بود
خلاصه بچه دار شدن‌های من
اسفند 94 از دست رفتن امیر علی 10 هفته
شهریور 95 همون اوایل بچه م رفت
دیماه 95 امیر علی 18 هفته
بهمن 96 امیر علی 22 هفته
دیماه 97 نازنین زهرا 24 هفته
یک هفته بعد از نازنین زهرا شروع کردم به پیدا کردن
مورد واسه رحم جایگزین
چه روزهایی سختی گذشت
چه اشکهایی بابت اینکه من نمیتونم میوه دلم رو توو دلم
پرورش بدم
کاش اون دوتا تاپیک اولم رو بخونی که شاید
حال اون روزای منو متوجه بشی
به روز بابا بهم گفت بابا تا آخرش کنارتم تو فقط غصه نخور
گفت بابا از 1000 تومن تا 100میلیون تومن روو من حساب کن
اونقدر خرجت میکنم که تو یه روزی بچه ت رو بغل کنی و شاد بشی 😭😭😭😭
خدا چقدر این مامان و بابا و محسن از جون و دل حمایتم کردن تا به امروز
خانومی که انتخابش کردیم با من خوب تا نکرد
بگذریم
شب آخر داغونم کرد
من دوباره شکست خورده بودم
چند شب بعد شب احیا 19 ماه رمضون خیلی دلم شکسته بود اردیبهشت 98
عصر رفته بودم پیش بچه ها
ناامید از همه دنیا، با یک آینده و مبهم و سردرگم
شب توو احیا بغضم شکست و توو بغل خدا کلی گریه کردم
گفتم خدا منو به کی یا سپردی
خدا بنده هات چرا اینجوری ان
خدا من غلط کردم رفتم در خونه بنده هات
خدا من دیگه هیچ جا نمیرم
میدی به خودم بده، نمیدی صبرشو بده
اون شب توو همون مجلس وسط همون گریه ها
به دلم الهام کرد برو درمون کن و آخرین راه نرفته رو برو
اومدم خونه
انگاری دوباره زنده شده بودم
دوباره عشقِ مادر شدن توو وجودم غوغا میکرد
من راهشو پیدا کرده بودم
من روزنه نور امید رو توو تاریک‌ترین شبهای زندگیم
پیدا کرده بودم
خدا با من حرف زده بود
خدا و اون دل شب احیا بعد از ماه‌ها اشک و هق هق و صبر و امید، با دلم چه کردی؟؟؟
فرداش به همه گفتم من راهش رو پیدا کردم
من دیگه سمت رحم اجاره ای نمیرم
من درمون میکنم و خودم بارمو به دوش میکشم
کی بچه مو به دنیا بیاره بهتر از خودم
واکنش دیگران هم این بود که
نسرین تو واقعا نمیخوای کوتاه بیای؟؟؟؟
😳😳😳😳😳
منم میگفتم اصلا، حالا که به یک قدمی هدفم رسیدم
محاله کوتاه بیام
میگفتم به همه تون ثابت میکنم که من اینبار جواب میگیرم
خدا دلِ شکستمو خریده بود
مگه میشد بدون نظر خودش، یه آدم اینقدر امیدوار بشه
انشالله اولین فرصت میام و بقیه ش رو مینویسم
شاد باشید و امیدوار
