بعد از هزاران کیلومتر رانندگی و رسیدن به اینجا ، رفتیم به مسیول پذیرش می گیم یه اتاق به ما بده، اولا که اومده تمام اتاقها رو داده به هم استانی های خودش که از پلاک ماشینهاشون معلوم بود، بعد اومده توی زیرزمین یه اتاق به ما داده
بعد بهش می گم کلی راه اومدم این چه برخوردیه و... می گه ما اینج فقط اتاق به مریضهای سرطانی میدیم!
مامانم معلم هست ، من به شدت این حرف اقاهه بهم برخورد ، بعد مامانم نکرد حتی بگه بهش چه طرز حرف زدنه!
کدوم شهر؟چه بد،به رفاه منطقه تون زنگ بزنید
ای بابا چ بد
ماهم پارسال تابستون برای گرفتن یه دونه اتاق باید کلی منت میکشیدیم تازه اونم کلاس تومدارس
به عنوان بچه معلم از بچگی تا الان همیشه تحقیر شدم. شاگرد اول مدرسه بودم دوزار بهمون توجه نمی کردن ولی هم کلاسی هام به معدلهای پایین میرفتن اردو و جایزه می گرفتن از محل کار پدرشون
حالا می گیم استارا شهر کوچیکی هست نسبت به تبریز، اخه خیر سرشون تبریز مرکز استان هست! یعنی توی تبریز یه ادم درست و درمون پیدا نمیشد که بشه مسیول پذیرش! که بدونه یکی دوهزار کیلومتر رو برای دیدن شهرشون اومده باید سرسوزنی بهش احترام گذاشت، تازه نصف حرفهاش و بی احترامی هاش رو ترکی گفت الله اعلم چی گفته!
سلام دوست عزیز تو پست هاتون پارسال ود گفته بودین از دیوان شکایت کردین بابت ازمونی.نتیجه ای گرفتین؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
