بابلم خیلی اه میکشه و میگ بچه های همه سرو سامون گرفتن کاملا غیر ارادی ها ن از قصد من باشه. میگ خوش بحال فلانی بچه هاش رفتن سر زندگیشون. جیگرم براش اتیشه انگار باعث سرافکندگی شدم همش دلم میخام ی کار کنم خیالش از من راحت شه.....
مشکلات مجردیم زیادن گلم...حداقلش اینه تو متاهلی ارج و قربت پیش خانوادت بیشتره و شرمنده روشون نیستی ...میتونی یه قدم خونه فامیل بری...تو امار مجردای فامیل نیستی...باعث خجل شدن خانوادت نیستی...هرچی هست تو خونه و زندگی خودته..کسی هییی نمیپرسه فلانی خونه نداره اخلاق شوهرش خوبه بهشون سخت نمیگذره ..ولی این ازدواج نکردنه بدجووووری تو چشمه
والا تو ظاهر ک خیلی خوب و اقا هستن. خودشونم الحمدالله راضی راضیند. خب هر زندگی سختی های خودشو داره دیگ. یکیشون میگف من میخوندم تهش میگفتم خدایا من یکیرو میخام با این شرایط. مثلا خونه داشته باشه قیافش فلان طور باشه. اخلاقش اینجور باشه با جزییات فراوان. قسم میخورد میگف بخدا همون شرایطو شوهرش داره الان
دوستان شاید خابن الان.خواهش میکنم هرکی اومد این تاپیک و دعایی بلد بود بگه...منم میرم بخابم ولی باز سر میزنم ...مرسی از نگاههای قشنگتون
