بچه ها درجریان کل اتفاقات زندگی من هستید !ولی ماجرای خواستگارامو نگفتم اگه بگم متوجه ناامیدیم میشین!دوسال خواستگار راه میدیم تاحالا چن بار به دقیقه نود رسیده و طرف عاشق پیشه بهم خورده یکی از دوستام همش میگه توکه قیافت اینه چرا اینجوری میشه !نمیگم خودشیفتم ولی عیبی تو صورتم ندارم همه اطرافیانم میگن خوشگلی،یکی گفت بابات چرا لاغره،یکی گفت مادربزرگت،یکی گفت خونتون بالاشهر(اخه چون خانواده مامانم پولدارن مارو بردن بالاشهر ظاهر زندگیمون شبیه پولداراس)واقعا دگ ناامید شدم که نمیشه که نمیشه،یک ماه پیش یکی زنگ زد گفت پسرم متولد 73و درس نخونده و میخواد رستوران بزنه،خونه داره ماشین داره پولدارم هستن واسطه خیلی دلش میخواست بشه مامانم وقت نداد ،بهش گفتم برو به واسطه که دوستته بگو اگه با کار کردن و ادامه تحصیل من واسه ارشد مشکل ندارن بیان...مامانم نمیخواد میگ صبر کن،ولی من از همه چی خسته شدم ..
من بودم زنش میشدم عاشق فست فودم😀
نون تو رستوراناس
من باشم ورشکستش میکنم خوشبحالت
اگه پسرخوبیه قبولش کن
فست فود میدونی یعنی چی؟؟؟؟؟؟یعنی زندگی یعنی من دیگه مردممممم😭😭😭
ولی جدا از شوخی ۷۳ سنش به نظر من کمه حالا خودت میدونی
بخاطر خستگی وتجربه خواستگارهای قبلیت با زندگیت بازی نکن.خوب فکرکن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
