اوایلش درد تو پهلوها کمر کمی قابل تحمل درد کم کم بیشتر میشه بعد مثلا از نبم ساعت باید برسه به هر پنج دقیقه که دیگه موقع زایمان میرسه اون موقع درد واقعا سخته ولی زیاد طول نمیکشه به محض اینکه بچه به دنیا بیاد انگار اصلا قبلش هیچ دردی نکشیده بودی خیلی زود به حالت طبیعی برمیگردی سرپا میشی
من فقط از درد واژن می ترسم و درد بخیه بعدش پریود میشم از درد شکم انگار نه انگار ولی همین که واژن یه خورده درد میکنه می خوام خودمو بکشم تحمل اون درد رو اصلا ندارم من بخاطر همین از بخیه اونجا از این که ازدواج کردم پشیمانم دوست دارم بخاطر همین موضوع روزی حامله شدم سزارین کنم درد بخیه رو از بالا تحمل کنم نه از پایین😐
ولی وقتی بچه میاد بیرون یک حس خیلی خوبیه خداییش جدی میگم واقعا چیزی عجیبی که داره بعدش اصلا دردزود قطع میشه بچه رو میزارن رو سینت
عزیزم این چیزی نیست که واسه یک نفر خاص باشه.قطعا شیرینی بچه اونقدر زیاد هست که این دردها پیشش هیچ هستن.میبینی که خیلی ها برای بچه دار شدن میلیونها تومان خرج دکتر میدن تا بچه دار بشن.و به دردی که میدونن چیه اهمیت نمیدن.این دردها گذری است.الان مثلا کسایی که اتفاقی میفته دست و پا یا اعضای بدنشون میشکنه چطوریه.خوب تحمل میکنن و بعد چند ماه خوب میشن.این درد که فقط چند ساعته حالا چه طبیعی چه سزارین فرقی نداره.یعنی چند ساعت درد کشیدن به داشتن یک هدیه الهی نمی ارزه؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
11 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
