بد جوری دلم جوونی کردن میخواد
وای وای
چقد مفت رفت
چقد من بد شانس بودم که تو اون زمان و شرایط به دنیا اومدم
تو زمان سخت گیری و تعصبای بی جای خانواده
الان که خواهرامو میبینم چقد آزادن و با دوستاشون کیف میکنن غبطه میخورم
گذشتن و رفتنو تنها خاطره ی من از نووجونی کمک کردن به مادر واسه کارای خونس
....
رفتن
دیگه ام بر نمیگردن😔
مثلا ميخاستي چكار كني
نگو نگو که ما جوونی نکردیم...
الان چن سالته
والا ماها ام جوونی نمیکنیم..تو این زمونه مزخرف و اوضاع بیریخت
الان جوری زندگی کن که بعدا غصه الانو نخوری چون یه روزی هم میشه واسه الان غبطه بخوری
هعییی.... روزهای جوونیتون در روزهای جنگ گذشت؟
الان چندسالته؟
به خدا الانم شرایط خوب نیس. درسته اون سخت گیری های خانواده ها نیس، ولی یه مدل دیگه بدبختی مکشیم که خیلی بدتر از سختگیری های خانواده هاست
بخدا خواهر شادی و دلخوش هم تو همون کمک به مادر بود جونای این روزا حسابشون با خودشونم معلوم نیس گول ظاهرشون رو نخور
