چرا کسی به ازدواج با من فکر نمیکنه

اره عزیزم می‌خوام برم اما فعلا به خاطر لپ تاپی که سفارش دادم به داداشم چند میلیون بدهکار شدم و از حقوقم که نزدیک هفتصد هزار تومنه قراره ماهیانه ۳۰۰ هزارتومان بهش بدم ، اینجوری دیگه اونقدر پولی برام نمی‌مونه که بخوام به کلاس و کار دیگه ای فکر کنم ، حتی میترسم تو مخارجمم کم بیارم . انشالله بعد تموم شدن بدهیم به داداشم فکر کلاس بیرون رو هم میکنم

هیچی یه مدت فکر ازدواج بدجوری افتاده بود تو سرم و تو سایت همسریابی عضو شده بودم تا کیس مناسبم و پیدا کنم ولی می‌دیدم که اکثرا آدمای درستی نیستن ، کم پیش میومد کسی از سایت از نظر چهره به دلم بشینه که باهاش ادامه بدم صحبت و ، اونایی هم که چهره شون و خوشم میومد انتظارات فراتر از توان من داشتن ، مثلاً هر روز برم باهاشون بیرون و یا یکیشون که می‌گفت همه ش باید از خودت عکس بدی . منم دیدم فایده نداره و بی خیال شدم. گفتم لپ تاپ میخرم و سرم و با اون گرم میکنم. دلم نمی‌خواد برای اینکه کسی قبولم کنه بخوام بهشون باج بدم ولی با آدمایی که باهاشون آشنا شدم همش این حس و داشتم که انتظار دارن کاملا مطابق میلیون باشم تا آشنایی و رابطه رو ادامه بدن که تهش هم معلوم نیست ازدواج باشه یا نه. میگم تنها باشم به کسی هم باج نمیدم و ازرشم حفظ میشه

با اینکه اعتقادی ندارم اما اگه فرصتش پیش بیاد این راهم امتحان میکنم ، شاید اوضاع تغییر کرد

هی راست میگی ، به خدا بعضی وقتا میبینم پدر و مادرهای دخترای دیگه آنقدر پشتشونن ، همه کار میکنن ، هر چی بخوان واسه شادی و رضایت بچه هاشون فراهم میکنن کلی حسرت میخورم. مثلاً دختر همسایه مون که از شوهرش جدا شده و با یه بچه برگشته ، پدرش هم خودش و هم بچه ش و روی چشماش می‌ذاره. براش ماشین خریده ، بهش میگه هر کلاسی بخوای ثبت نام کنی پولش با من ، برو حال و هوات بشه ، اونوقت من چی؟ یه عمر تو این خونه فقط خار و خفیف و اذیت شدم. بابام که اصلا آدم نبود که بشه باهاش حرف زد ، چیزی ازش خواست. هیچکدومشون فکر آینده و ازدواج و تحصیل ما نبودن. البته دوست داشتن درس بخونیم و دکتر و مهندس بشیم و براشون اسم و رسم بیاریم اما نه حمایت مالی و عاطفی داشتن نه حتی خبری از آرامش روحی و فکری تو خونه بود تا با ذهن متمرکز بشینیم پای درس. فقط دعوا و درگیری و اون خواهر مریضمم که مثل یک سگ پاچه گیر و روانی مدام در حال پریدن و آزار و اذیت ما بود

عزیزم واقعا؟! باورم نمیشه تو که شرایطت انقدر خوبه ، چرا آخه ؟! خودت چی تا حالا نخواستی با کسی آشنا بشی؟! ببین تو شرایطت خوبه اگه خواستگار سنتی نداری اگه خودت بری جلو و بخوای با یه نفر آشنا بشی با این شرایطی که داری طرف عمرا دست از سرت بر داره ، اما من چندبار تلاش کردم خودم با یه نفر آشنا بشم و چون شرایطم خوب نیست راحت ازم میگذرن

مرسی گلم ، درسته من اشتباه متوجه شدم ، برام دعا کن اما بازم راضیم ، بازم خدارو شکر چون الان اوضاع و احوال خیلی بهتر از گذشته ست ، رابطه ی من و اون خواهرمم که دو سه سالی ازم بزرگتره خیلی خوب شده ، دیگه بحث و دعوا با هم نداریم و اونم خیلی به من و برادرام محبت می‌کنه و کلا شرایط خوبه فقط از نظر مالی نمیشه امیدوار بود . مثلاً من به هیچ عنوان با این شرایط نمیتونم صاحب جهیزیه بشم و می‌خوام هم اگه مورد ازدواج پیش اومد بگم که مهریه نمی‌خوام اما جهیزیه هم نمیارم ولی حق طلاق رو میگیرم. نمی‌دونم امید به خدا که چی پیش میاد