بعضیا قبل از اینکه ازدواج کنن ،شاید یه مدتی با هم دوست باشن ، حاضرن واسه هم بمیرن ،روزی صد بار میگن به هم" دوست دارم"!!
تو عقد هم شاید همینطور باشن ، ولی بعد ازدواج دیگه خجالت می کشن اینو بهم بگن.
شما که تجربه دارید ، آیا بخاطر تکرار زیاده که عادی شده خسته شدن، یا یک نوع خجالته؟
اینطور نیست برا همه
نمیدونم با عشقم ازدواجم نکردم تا بدون قبل و بعدش چطوره
ن تکراری شده ن عادی. ن خجالت میکشیم. همچنان ادامه داره
خرشون از پل رد شده🎈
البته نه همگی
به خاطر مشغله ی
برا من اونجوره تکراریه شاید
هیچکدوم،خب دیگه همو دوست ندارن و نمیخان دروغ بگن
فقط اینو میدونم خجالت نیست، البته من خسته نشدم و هنوز بعداز چند سال میگم
بنظرم خجالتم تاثیر داره
چون شوهر من همه کاری میکنه ولی دیگه اونقدرا مثل قبل نمیگه دوست دارم
با رفتارش نشون میده بیشتر
خجالت ک نیست قطعا
شاید عادی شدنه
روزی هزاربار کسی نمیگه دوست دارم.چه خبره؟
شاید کلامی نگن ولی با رفتارشون میگن
فکرنکنم از خجالت باشه چون پس چطوری قبلش به هم میگفتن الان بعد عقد نمیتونن
خجالت که قطعانیست شاید چون همو به دست اوردن دیگه تکراری شده و عطششون خوابیده
