بخشی از روش درمان به انجام یک سری رادیوگرافی برای ارزیابی ساختار داخلی دندان نیاز دارد. رادیوگرافی می تواند از محل عفونت و میزان آن اطلاعات دقیق به دندانپزشک بدهد. این بخشی از درمان است که نباید جا بیوفتد. اغلب زنان تصور می کنند که رادیوگرافی برای جنین آنها خوب نیست. اما در اغلب موارد این هراس ها بی مورد است. اول از همه اشعه ایکس روی دندان متمرکز است نه شکم. دوم این که برای اطمینان خاطر زنان باردار به آنها یک جلیقه مخصوص ضد اشعه داده می شود. در واقع، این جلیقه برای مسدود کردن درصد بالایی از اشعه ایکس کافی است.
نگرانی دیگر در ارتباط با عصب کشی در بارداری مربوط به مواد بی حسی مورد استفاده در جراحی است.
کلاس اول مواد شیمیایی مورد استفاده در دندانپزشکی، بی حس کننده موضعی است. زنان باردار می ترسند که ماده بیهوشی به فرزند آنها آسیب بزند. در حقیقت اکثر این مواد صرفا موضعی هستند. اما دندانپزشک می تواند به هزینه درد بیشتر در طول پروسه درمان، مقدار دوز ماده بی حسی را از این مقدار هم کمتر کند. ماده بی حسی نباید به کودک شما آسیبی بزند.
مایع شستشو برای عمل جراحی معمولا حاوی درصد کمی از سدیم هیدروکلراید یا سفید کننده است. حتی اگر مقادیر کمی از آن را فرو ببرید، ۹۵٪ از آن محلول فقط آب است. بنابراین این مقدار هیدروکلراید سدیم بلعیده شده به هیچ وجه برای شما یا جنین خطرناک نیست.
آخرین ماده شیمیایی مورد استفاده در این روش مواد پر کننده است. اکثر آنها بوی های عجیب و غریبی دارند. همچنین می توانند مزه بدی هم داشته باشند. با این حال، این مواد صرفا رزین هایی هستند که با لیزر درمان می شوند. این مواد به جنین آسیبی نمی زنند.