شوهرم اخلاق های خوب زیاد داره ... صبوره... آروم . .. خونسرد ... تو دعواهایی ک من راه میندازم اصلا بهم بی احترامی و توهین نمیکنه ...کاریه اما این کاری بودنش برام شر شده😣😣😣
دعوا هایی ک راه میندازم همش سر بی توجهی و کم توجهی اون .. اصلا بهم توجه نمیکنه خونه نیس همش سرکاره حتی شب ها هم شیفت و من تنهام.. تو ی شهر غریب ب دور از خونواده ام ... همش تنهام... هیچ کس رو نداارم.. از نظر بیرون رفتن مشکلی ندارم میرم سرم گرم میش ... اما من نیاز دارم ب توجه و محبت شوهرم... خیلی بیخیال خیلی ..
گاهی اوقات واقعا از دستش عصبی میشم.. گاهی حتی ب جدایی هم فکر میکنم
نگید بچه ای و فلان واقعا شرایط سختی😢
ببخشید سرتان رو درد اوردم کسی رو ندارم ک باهاش درد و دل کنم و نمیخوام خونواده ام چیزی بفهمن
