شوهرم مرد بدی نیست ولی بسیار از نظر توجه و محبت زبانی و رابطه سرده.... نه گلی نه کادویی نه پیامی نه زنگی
خییییلی اذیت میشم از این قضیه .... ۵ سال ازدواج کردم و یکی دو بار خواستم رو گفتم ولی فایده ای نداشته امروز قشنگ همه حرفامو بهش زدم آخرش گفت من همینم عوضم نمیشه.... ب نظرتون من چی باید میگفتم و الان باید چ روشی در پیش بگیرم؟؟
ولی واسه بچمون محبت زبانی و قوربون صدقه خوب بلده
بی تفاوت شو اندازه ی خودش ازش توقع کن تمام مردااین مدلی اند من عادت کردم برام مهم نیست اصلا
هیچ روشی زندگیت طبق معمول ادامه بده
شوهر منم همینه خیلی دوسم داره ولی یادش میره بوسم کنه نازم کنه بعد که بهش میگم میگه فکرم مشغوله بخدا یادم میره دو روز یادشه باز روز از نو روزی ارز نو
منم دیگه عادت کردم بهش گیر نمیدم😁
من که بعد شام خودم به زور میرم بغلش میگم یکم بوس و ناز و اینجورچیزا انجام بده یا میگم بیا بازی کنیم کشتی بگیریم.اگه اونا یادشون نمیمونه یا بلد نیستن ما به زور یادشون میدیم
الانم که باردارم دستشو میذارم رو دلم که ضربه های بچه رو حس کنه از نظر عاطفی بیشتر توجه میکنه
بچه ها پدر مادرمون رو در نظر بگیریم دیگه . رفته رفته نه تنها به هم ابراز علاقه نمیکنن بلکه پیرتر که میشن بگو مگوشون میره بالا . خو ماها هم بچه های همون پدر مادریم دیگه . همه رفتارامون رو از روز اونا الگو برداری میکنیم . اگه همسراتون مردای خوبی هستن دیگه شل بگیرید .
تو منی یا من توام ...من تا چند وقت پیش هی میرفتم سمتش میگفتم بغلم کن بوسم کن گوشی دستش بوسم میکرد بعد دوباره گوشی رو نگاه میکرد الان دیگه نمیرم خسته شدم دیگه هیچ احساسی ندارم بهش میگم خیلی سردی میگه من سرد نیستم تو زیادی گرمی
عزیزم منو همسرم خیلی همو دوست داریم ولی بیشتر وقتا بایه نگاه محبت آمیز به هم ابراز محبت میکنیم.من همسرم مرد غد ومغروریه البته کاریش نمیشه کرد اخلاقشه.الان دیگه عادت کردم.گاهی وقتا میره برام چایی میریزه میاد کنارم میشینه دست میندازه دور گردنم.وقتی میره سرکار برمیگرده بهم لبخند میرنه ومیره.وقتی میخواد بره من پیشقدم میشم میرم سمتش و اونم بغلم میکنه!ومن به همینا راضیم چون میدونم واقعا منو بچه هامو دوست داره.
