خانمها بعد از پنج سال دوري از ايران، امسال بالاخره فرصتي فراهم شد كه بيام به همراه همسرم تا هم ديداري تازه كنيم و هم كمي استراحت، ازونجايي كه همسرم بينهايت به خانواده وابسته هست تصميم براين شد كه هفته اول رو جداگونه در منزل پدر مادر ها بمونيم و از هفته دوم هركجا با هم باشيم، وقتي هفته دوم از همسرم خواستم با هم باشيم بارزهم بهانه آورد كه هركدوم منزل پدري راحتتر هستيم در اين ايام و از من شكايت كرد كه چرا شرايط رو درك نميكنم بعد از كمي بگو مگو بخاطره جلوگيري از دلخوري بيشتر ادامه ندادم، امروز هم بعد از سه روز مسافرت بودن به همراه خانواده همسر با دلي شكسته برگشتم، متاسفانه برادر همسرم يكدفعه بيدليل وسط يك بحث معمولي، بحث اتفاقات بد گذشته رو وسط كشيد و با دل پر هر توهيني خواست بمن كرد همسرم هيچي كه نگفت تازه برگشتنه هم بجاي اينكه بياد پيش من رفت با برادرش آمد تا تهران. خيلي احساس تنهايي كردم از همسرمم خيلي بدم آمد كه اينطور رفتار كرد، خلاصه كه سرتون رو درد نيارم بينهايت احساس كردم تو اون جمع اضافم. از غصه تا الان خوابم نيرده نميدونم چكاري انجام بدم كمي آروم بشم
بعضی وقتا فقط باید زمان بگذره تا ادم اروم شه
منم بودم ناراحت میشدم
توی اون اتفاقات قبلی شما مقصر بودی ؟
هرچه زودتر برگردین
ولش کن..چند روز دیگه برمیگردی راحت میشی..یک کم تحمل کن..اندکی صبر ..سحر نزدیک است.
اگر در شرایط معمول با همسرتون مشکل ندارید این جریانات هم نادیده بگیرید. هزار و یک جور میشه این رفتارشون رو تفسیر کرد
ولی خب وقتی برگردید همه چیز به روال عادی برمیگرده پس سعی کنید فراموش کنید که کینه نشه تو دلتون
بهتره تحمل کنید و نشون ندید ازحرفشون بهم ریختین بهترین جواب برای بعضی آدما بی محلی کردنه اما شوهرتون بهتره وقتی مناسب بود شرایط باهاشون صحبت کنید و بگید به حمایتش نیاز دارید و مثال هم بزنین که اونروز چقدر توجمع احساس تنهایی و غریبگی کردید و انتظار داشتید شوهرتون حامی شما باشه و نذاره کسی توهین کنه
دلم ميخواد زودتر برگردم، همسرم به محض ورود رفتارش كاملا تغيير كرد، وسايلي كه منزل مادر شوهرم به امانت گذاشته بودمو ديدم بدون اجازه آويزون كردن، هيچ اعتراضي نكردم فقط يك سري قليان يادگار پدر پدريزرگم بود ديدم توي بوفه گذاشته بودن هيجانزده شدم بازكردم گفتم اين مال پدر پدربزرگم هست همسرمم گفت برش دار آخه مال خودم بود ارزش مادي هم نداشت فقط يادگاريه ، امروز برادر همسرم كه چند سال از من كوچيكتره بهم گفت تو حق نداشتي بي اجازه اونو برداري، مگه خونه ما بزرگتر كوچيكتر نداره؟ مو يك عالم حرفاي بي ادبانه ديگه مثل اينكه پولي كه پدرشوهرم بين همه بچه ها تقسيم كردن و برادر شوهرم با لحن خيلي بي ادبانه گفت پولي كه شوهرت از پدر من كنده، واقعا دلم از اين همه بي فرهنگي و بي شعوري گرفته همسرمم كه انگار غلام حلقه به گوشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
