شوهرم تک فرزنده و منم یه داداش دارم.
یه پسر یکساله داریم.
کلا پسرم یه دایی داره. با دو تا مامان بزرگ.
منو شوهرم پدر هم نداریم.
بقیه رو میبینم همه دورشون شلوغه. کلی فامیل و دوست.
من حتی از دوستم شانس نیاوردم.
خلاصه ..
امروز ک لیست واسه تولد پسرم میگرفتم حس کردم چقدر تنهاییم ما. کلا با کلی آدم غریبه (مثلا با مادر زن خانوم پسر خاله شوهرم .. یا مثلا همسایه ها و... ) کلا شدیم ۳۰ نفر.
شوهرمم مثل من عاشق رفت و آمده. ولی واقعا کم جمعیت بودن خیلی بده.
تصمیم دارم حداقل ۴ تا بچه دنیا بیارم تا بزرگ شدن ما هم پرجمعیت بشیم. 😔😔😔
انشاالله خودت چهارتا بچه صحیح و سالم خدا بهت بده همچین دورت شولوغ بشه در اینده هم سرت با عروسو داماد گرم بشه،،،،اونوقته که حسرت یه روز بی دغدغه مثل اینروزاتو بخوری😃بوس به کلت☺😘
خواهشا بیاین دردودل کنین باهام بگین شما چه جوریه خانواده هاتون.
عزیز دلم واقعا اهمیتی نداره باید دلاتون با هم یکی باشه حتی اگه سر جمع بشین ده نفر ما اگه کل فامیلای دو طرفو جمع کنی شاید صد نفر بشیم ولی چه فایده داره وقتی با نصفشون قهریم یا اینکه همش پشت هم حرف میزننو کلا کینه و اینا هیچ جا هم با هم بیرون نمیریم هر چند وقت یک بار هم شاید بعضیااااا شونو خونه هم ببینیم
ماهم همین مشکل رو داریم. باید با خانواده‌ای دیگه ارتباط بر قرار کنید. تنها نمونید بچه افسرده میشه. حتما روابط اجتماعی تون زیاد کنید. این معضل بزرگیه که باعث افسردگی میشه. حتما واسش هزینه کنید.
