سلام خانما.شوهر بنده یکم عصبی بود.و از زمانیکه *به لطف خدا بچه دار شدیم*
عصبانیتش تشدید شده.چون آقای همسر خیلی بچه حساسه خییییلی،،البته ناگفته نماند که مشکلات کاری هم داشته یکی از عوامل،
ومن خیلی از جانب ایشون تحقیر میشم بخاطر بچه و طوریکه اصلا رغبت بیرون رفتن رو ندارم.چون جلو هرکسی که باشه حرف ناراحت کننده میزنه و عصبی میشم و آرامشی هم برام نمیمونه که بخوام به خودش و پسرمون بدم.کسی بوده مشکل منو داشته باشه.راهکار بهم بدین ممنون میشم.دعاتون میکنم.
۸۰ درصد همین مشکلو دارن بچه میاد
رابطه صفر
احترام صفر
هدیه صفر
فحش هزااااار
تازه دست تنها باید رختخوابو گرم نگه داری،،انگار کرسیه که گرم شه،،،
کلا بچه تررر میزنه به کل زندگی و عقدنامه و عشق،،،نظر منع،،،لطفا به راه راست هدایتم نکنید
جلوش از خودت تعریف کن بگو چه مادر نمونه و کار بلدی هستم و.. چقدر بچه داریم خوبه هر کی دیگه بود فلان
وقتی میشنوه همون رو باور میکنه
و به مرور مشکلات رفع میشه جالب اینجاست که همچین مردهایی هیچ کمکی تو بچه داری به خانمشون نمی کنن
دقیقا همه کار رو از من میخواد انجام بدم.تنبل شده.چهارده روز رستش که میاد خیلی تنبل میشه.مثلا فاصله گوشیش خیلی کمه به خودش به من میگه بهم بده.در ضمن من اصلا اهل محبت آنچنانی نیستم. فقط وقتی خونم جوش میاد یا خیلی دلتنگ میشم قربون صدقه میرم.
واصلا هم بلد نیستم زبون بریزم و دوست هم ندارم.هرکاری کنم از ته دل .چه محبت چه نفرت
بچه ها یعنی هیچکس راهکار نداره؟😕😕
چقدر بد...
