من شدیدا زود رنجم
تو خانواده ای بزرگ شدم که همیشه بهم گفتن مواظب رفتارو کردارت باش که کسی رو ناراحت نکنی و وقتی دیدم تو اجتماع همچین خبری نیست بد جوری تو ذوقم خورد .فکر میکردم دیگران مشکل دارن ولی نه .الان کم کم دارم یاد میگیرم مشکا از منه کمتر خانواده ای این رو به فرزندشون یاد میدن
به خاطر زودرنجی خیلی روابطم رو با ادما محدود کردم
چون سریع ناراحت میشم و نمیتونم عکس العملی نشون بدم
تر جیح میدم با کسی رابطه نداشته باشم که ناراحت هم نشم
یه حرف کوچیک سالها تو ذهنم میمونه ...
تو مواقعی که کسی حرف ناراحت کننده ای بهم بزنه مخصوصا خانواده شوهر نمیتونم جواب بدم اون لحظه چیزی به ذهنم نمیاد زبونم قفل میشه
در کل زود قهر میکنم
میخام این رفتارمو عوض کنم میشه راهنماییم کنین چیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟
